Bir bilsen içimden geçenleri

Kara sevdayý bilir misin sen?
Ayrýlýk, hasret ne kadar acýdýr bir bilsen.
Günlerce yemeden, içmeden kesilsen.
Aþkýnýn ateþiyle bir mum gibi eriyip bitsen.
Bunlarý daha yaþamadýn sen.
Neler yaþandý bu topraklarda, ne aþklar ne sevdalar.
Senin yaþadýðýn daha ne kadar!
Elbet bir gün daðlarda erir bu karlar.
Üzülme çocuðum, yakýnda gelir bir bahar.
Halime bir bak! Hala gözlerim yollarda.
Umudum kaybolmadý, sevdamý beklerim yýllarca.
Yüreðim yanar kor bir ateþ gibi.
Ýçime atarým bütün dertlerimi.
Bir bilsen içimden geçenleri.
Dertlerini unutur, benim için aðlarsýn belki.
Ne aþklar, ne sevdalar yaþadýk biz.
Hep acý içinde geçip gitti senelerimiz.
Umudunu hiç kaybetme çocuðum.
Yüreðinden geçenleri ancak bir ben okurum.
Bir zamanlar ben de senin gibi hayat doluydum.
Sevdama kavuþmak için bir ömür boyu hayata tutundum.
Yüreðim hep kan aðlasa da hiç bitmedi umudum.
Karanlýk sokaklarda sevdamý ararken kendimden kayboldum.
Mevsimler rüzgar gibi geçti, ben çok yoruldum.
Derinden yaralandým, sanki yüreðime bir hançer iþledi.
Bu aþk beni bitirdi, deli divane etti.
Ýçimde yanan ateþ, yüreðimi yakýp kül etti.
Hala tükenmedi umudum, dört gözle beklerim yarimi.
Belki bir bahar gelir, bitirir içimdeki yanan hasreti.
Bir baþýna kalsan da kendi kendine.
Aylar, mevsimler bir bir geçer sessizce.
Elbet bir gün bu kader sana da güler.
Merak etme, geçer gider bu acý günler!
Duygularýný serbest býrak, kýr içindeki zincirleri!
Aþkýn sel olsun, aksýn bir nehir gibi.
Sevdana kavuþursun, üzme kendi kendini.
Uzaktan sevdalanma, yüreðine hapsetme aþkýný benim gibi.
Sesin çýktýðý kadar aþkýný haykýr, korkma!
Kaybedecek ne var ki arkanda?
Aþkýnýn ellerini tut, ona sarýl sýkýca!
Umudun kaybolmasýn, bu can bu bedende oldukça...

Mustafa Kaynak

Sosyal Medyada Paylaşın: