İskelede bekleyen adam

Eylül çabuk geldi bu sene.
Yazdan kalma sýcak bir gün var.
Akþam güneþi yüzüme vuruyor.
Yerlerde hüzünlü yapraklar,
Yine zamansýz geldi sonbahar.

Yerde oturuyorum.
Karanlýk yavaþça çöküyor.
Bir þarký mýrýldanýyorum.
Gözlerim hep iskelede,
Öylece seni bekliyorum.

Meydanda sokak müziði,
Denizde martý sesleri,
Eski þarkýlar eþliðinde,
Yorgun vapurlar bölüyor,
Bu akþam sessizliðini.

Vapurlarýn biri gidiyor.
Biri geri dönüyor.
Dalgalar iskeleyi dövüyor.
Meydanda mahþeri kalabalýk,
Önümden insan seli akýyor.

Ýçlerinde yalnýz sen yoksun.
Gözlerim seni arýyor.
Sense hep suskun.
Sessizliðin beni çok üzüyor.
Bilmiyorsan haberin olsun.

Efkârlýyým bu gece.
Sensiz zaman geçmiyor.
Söz verdim Eylül’e,
Son vapur gelene dek,
Seni bekleyeceðim iskelede.

Bir asýr bile geçse,
Güneþ karanlýða gömülse,
Sen hiç gelmesen de,
Kadýköy vapur iskelesinde,
Seni bekleyeceðim her gece.

Mustafa Kaynak
Sosyal Medyada Paylaşın: