Ayrılığın Keskin Nefesi

Her sonbahar kuruyup düþen yapraðýnda,
Soluk ve soðuk bir vedadýr ölüm,
Bir canýn topraða düþen son hüznü,
Belki de bir zamanlar hayat dolu bir gülün.
Uzak bir þarký gibi yankýlanýr boþlukta,
Çýðlýk çýðlýða bir aydýnlýk
Ya da sessiz bir karanlýkta.
Gözlerde yaþ,
Gönüllerde yas,
Büzülen dudaklarda yürekten bir dua
Ve yüreklerde asla kapanmayacak
Açýk kanamalý bir yara.

Kavuþmak bir düþse eðer,
Kuþkusuz uyanýþ zor gelir insana,
Hasretin ince sýzýsý sarýlýr ruhun her yanýna.
Gecelerin koynunda büyür özlem,
Yakar tüm harlý ateþiyle,
Zaman akar ama hep kanar,
Hiç mi kapanmaz bu biçare yara?

Ölüm,
Bir son deðil de,
Baþka bir baþlangýç belki de.
Bir kapý aralanýr,
Bilinmezlikte ruh buluþur sevdasýyla,
Kim bilir?
Bir yolculuk ki bitmez,
Vuslatý ve varýþý sonsuzlukta,
Ýnsanýn çile zannettiði yalnýzlýkta.
Ama ayrýlýk hep kalýr iþte
Ve hatýralarýn acýmasýzca.

Gözlerimdeki son bakýþ,
Dudaklarýmdaki son kelam,
Yüreðime saplanan bir hançer gibi;
Aðýr ve ham.
Gidene dair her þey,
Her bir aný,
Acý ya da tatlý,
Bir hazine gibi kalýr geride,
Ölüm aslýnda hiçbir aþký silemez,
Ve hiçbir sevdaya düþüremez gölge.

Her yýldýzda sen varsýn,
Her esen rüzgârda bir nefes,
Sensiz geçen her dakika,
Her bir saniye,
Kalbimde yitirdiðim acemi bir heves.
Ölüm soðuk bir geceyse,
Sevda onun sýcak düþü,
Ama her düþ bir gün biter,
Kalýr ayrýlýk
Ve o son bakýþ,
Son gidiþin yakýp yýkan acý süsü.

Ben dönüþsüz yollarýn,
Vuslatsýz gecelerin þairi,
Bir hasret türküsü kalbimde,
Acý bir aðýt kaldý dilimde.
Ölümle dans ederim budala bir aldanmýþýkla,
Bir þiir yazarým her kör adýmýmda,
Hayaliyle kavuþmanýn ve vuslatýn,
Acýsýyla yanarým zamansýz bir ayrýlýðýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: