dinliyorum annemi, acý bir çýðlýða masal anlatýyor, öyle suskunun ipini çekmiþim, acý ballý þerbetti,
çocuklar gelir bahçeme, annem onlarý konuþur, onlarý giyer, onlarýn ayaklarý ile kutu kutu pense oynar,
aslýnda ne bahçe, ne çocuklar, ne de ayaklarý var, sadece annemin dilinde oynar,
eskiler dolanýr, bahar yeline, ne mevsim bahar, ne eskiler var,
hepsi bir rüya, ya da rüya gibi, annemin dilinde, çamaþýr sepetinden çýrpýlýr çýrpýlýr asýlýr,
bütün bunlarý dinlerken, içimin içinde sepetinden dökülmüþ, çocuk gülümsemesi, acýnýn adresi var mý diye sorguda… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.