EYLÜL'Ü SEVİYORUM

Eylül’ü seviyorum, vuslata yaklaþtýrýr,
Gönüllere þöyle hoþ bir hüzün bulaþtýrýr.

Gidiyoruz meçhule sararýp, düþe düþe
Heyhât ki ilkbahar da kaldý mutluluk, neþe.

Nereden geldiðinin bilincinde nebâtat
Yaþayan her canlýnýn geçiþ noktasý hayat.

Ayrýlýk vakti diyor, sararan yapraklarý
Hasretle kucaklýyor, özlemiþ topraklarý.

Hýþýrtýlar içinden geliyor ýlýk sesin
Yere düþen her yaprak diyor: Anne nerdesin.?

Kavuþuyor hasretler koyun ve kuzu gibi
Sonbaharlar hayatýn biberi, tuzu gibi.

Her ayrýlýk sonrasý diriliþ var yeniden
Yeþerir ilkbahar da ölüp, topraða giden.

Ah Hicranî sarardý, yapraklarý ömrünün
Son yaprakla birlikte gelecek düðün günün.

Nûriye Akyol

Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: