EYLÜL BİTMEDEN GEL LAVİNİA...

Özge düþler özgür gülüþler þehrinden geliyorum, Lavinia:
Aþkýn mühürlendiðinden ve senden gayrýsý gelmiyor aklýma
Sona meyyal idim doðduðumda
Sonra seni gördüm rüyamda
Acýmdý iþtirak eden bu aþka
Açýlýmý hasret
Açmaza düþtü mü de yürek
Aymazlýðýnda mevsimin
Tutsun ellerimi Eylül ve ruhunun
Uçuþan tüllerinden biçtiðim bir yelek misali

Uðurladýðým kadar yaz mevsimini
Ayaza kalacaktýr belli ki bu hikâye
Oysaki henüz baþýndayýz hazanýn
Eylül biçip hüzün içtiðimiz
Kavþaklarýn
Þarkýlarýn tema’sý iken aþk
Temas etmeden sevdiðimsin
Hatta görmeden
Yanýmda olsan bile özlediðimsin
Öznemle sakit sen ve düþ ülkem

Çizmeyi aþtý gölgeler
Mihrabýný þiirle diktiðim i mgeler
Baydý bazen mevsim
Kalibresi neydi sahi ölü nefsimin?
Azadesi bu aþkýn
Nefesi ölüm korkan þaþkýn melek
Kayrasýnda düþlerin kimse artýk bu aþka haset
Kimse kim deþildikçe yürek

Devþirmenler misali boyut atladýðým þanlý tarih
Varsýn tekerrür de etsin hani
Edimlerde saklý hayal gücüm
Hayallerden diktiðim örtüm üstünü örttüðüm
Þarlayan bir yabancý
Üstü kalsýn, dedi
Yâdýnda mazinin
Asla da ümitsiz deðilim

Bir makamsa baþ koyduðum
Ya da meram
Bir boyutsa asýlý kaldýðým
Þiir dolu ölümcül yaram
Yamalý göðün yankýsý
Çocuklarýn artýk inanmadýðý leyleðin getirdiði
Neyse ne iþte meylettikleri
Ölü þehirler
Ölü bedenler
Iþýyan gözlerim
Bir þiir deyip de geçmemeli
Nelere nelere meyleder?

Horasan tepesinde baþ veren
Savaþýn ufkunda barýþ esen
Baðnaz deðildir de öfkem
Bilmem kaç baytsa þiir haznem
Yazmanýn ilahý deðilim
Yazýlmaya dair yazgýmla koþtuðum Rabbim
Ve sen Lavinia, uzaklardan gelse de sesin
Ses etmeden peþindeyim
Þiarým aslýnda sadece iç haznem
Hazinem sevgim ve sen

Haþmetli yolcuðun nüktesi
Yaðan yaðmurun bedeli
Yaðmalanmýþ iken iç sesim
Dýþýmda patlak veren bir savaþýn
Sinyali adeta yakalandýðým
Saðanaðýn saklý vedasýnda neþreden
Bin bir edalý cüssemden deðil
Bin mizaçlý þiirle hemhal
Bin bir geceye uzanan Þehrazat kim ki Lavinia?

Sensin benim en güzel eserim
Ve de esaretim
Ölü i mgeler ülkesinden geldim
Ölümsüzlüðe kucak açan
Dinmezken hasretim
Dimaðýmda sen
Sende ben
Ben ise çoktan ben olmaktan çýkmýþken
Ve iþte sevdam
Ve iþte kalemim
En þatafatlý yalnýzlýða hükmeden
Yaþam deðirmenim
Çarklarýnda b/ölündüðüm
Çýrpý bacaklý kalemimle ilhamýmla
Öðündüðüm

Safi mezar
Sair þiir
Yarýnlara kaldý ömür
Kubbem ve cübbem
Cahilce seni sevdiðim
Almadýðýn selamýmda da bin kere öldüðüm
Çapaklý gözlerinde mevsimin
Aþk ve de Eylül rütbem
Nice makamdan çaldýðým
Bu þarkýnýn son duraðý
Gamlý notalarýn da firarý
Ýzini sürdüðüm gizin feryadý

Sensin çehremde saklý sen
Siman ve simyacý kalbim
Yarýnlarla hemhal bir misafir iken
Hem kalbimde hem kabrimdesin Lavinia
Yeter ki gel Eylül bitmeden…


Sosyal Medyada Paylaşın: