Dik burnuna Ayna Zippir;(*) “Davran!” dedi, -bu emir aslýnda el ve ayaklara verilir- tuhaf ve özentili burnu bunu zaten duymadý, oralý da olmadý.
“Duy!” sesini görünce; saðýr gözleri ayna Zippir’e baktý, oluklarýndan yaþ yerine kuru aktý.
Doðruyu duymayan kursaða Zippir Ayna; “Gör!” emrini verince, sadece istediðini gören kulak koklayýverdi bu sesi çabucak.
Aðma ses telleri hiçbirþeyi iþitmek istemedi, dil ve dudaklar zaten saðýrdý, “Züppe” lafýný duyunca ayna, bu iltifata çok alýndý.
(*) Aynanýn Züppe’sine “ZÝPPÝR” denir ki, bu da benden! Giden bir yolcuya yazýlmýþ olan EY YOLCU! þiir dizelerinin; Sayýn Necmettin Halil Doðan’a ait DUR YOLCU(=asýl adý BÝR YOLCUYA) olan þiiri ile uzaktan-yakýndan hiçbir akrabalýðý yoktur. Güncel olmasý nedeniyle yinede okumanýzý öneririm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.