I Çatlak harfler bükülür , kendini bilmeyen sokaklarýn gölgesinde. Efsunlanmýþ yankýlar, rüzgarýn boynuna dolanmýþ cümlelerdir. Gece, gözkapaklarýmý çalar eksik harfli bir dileðin ortasýnda. Zaman, beni tanýmadan geçip gider; eðer ölüme baþýný koymuþ ve bir kuþ tüyünde unutulmuþsa.
Sessizce. Bir adým ileri, üç hayal geri. Sonrasý, varlýðýn derin boþluðunda koca bir hiçlik.
II Gözlerini kapat, sýðmadýðýn dünyanýn boþ sayfalarýdýr onlar. Dil ,Aðýr bir aynadýr , kaçýk bir rüyayý yansýtýr. Kökü suda olan aðaçlar misali, gecenin altýnda sesler sarhoþ olur, gülüþler eksilir ve daðýlýr bir çýðlýðýn ortasýna. Bir gölge, Konuþur kendisiyle.
Sonsuz-dur- Bir adým daha atma sonrasý yokluðun sýnýrýdýr.
III Bir gölge daha sarýlýr boþ sokaklara. Adýmlarý un ufak ederken sessizlikle konuþur gece. Rüzgar, avucunda saklar yarým kalan cümleleri. Ve eksik harfler devrilir sonsuz bir sessizliðin içinde.
Gözlerim eski bir masaldan düþer yere, kýrýlan saatlerin döngüsüne. Sonrasý, belirsiz.
Bir adým daha, ve var olmamanýn tadý dudaklarýmda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yazan Adam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.