BİR ŞİİRDEN ÇOK FAZLASI SAKLI İÇİMDE...

Þüheda gülüþlerimin de mezar taþýnda dikili
Bir gül fidesi adeta
Ýçerlediðim filan da yok hani
Ben en çok çiçek olmayý sevdim bir de solmayý
Belli belirsiz açmadýðým kadar da
Fiyakalýdýr benim afili yüreðim:
Bildiðin düþ kýrýntýlarýndan
Kendime inþa ettiðim tek kiþilik çeperim, cennetim

Muhakeme gücümle sýyrýldým
Belki de dik baþýmla sivrildim
Bir kaleme benzediðim kadar
Kemalin yitiminde sere serpe uzandýðým
Baþköþemde saklý hem cennetim
Hem de yüreðimde aðýrladýðým görünmez misafirlerim.

Efsunludur hem benim gözüm açýk gördüðüm düþlerim
Beti benzi atmýþ gecenin
Sürüngen yetilerimin de yok iken benzeri
En çok sahibimi sevdim
En çok Rabbimle temaþa ettim edeli
Bilinmeze de gark etti mi kalemim
Ve iþte bilindik ve en asi/l ve o münferit hece…

Gül benzeri
Ham iken öncemde
Ve iþte aç iken ahvalim
Boðazýmdan da geçmez iken tek lokma
Endamlý bir masal ise aþk ve ikame ettiði yüreðim
Ýdam sehpamda kurulu düzen
Kuru ekmeðe talim ettiðim
Günlerin bir benzerini de yaþatmasýn yüce Rabbim

Gönül tezgâhým gül bahçem
Zemheride yaþayan sözcüklerim
Baskýn çýksa bile güneþin sýcaðý
Ben en çok severken eridim ve özlem dolu
Sevdiklerimse millerce uzaðýmda
Mil çekilmiþ gözlerinde hasretin
Bir od gibi bir ot gibi
Gaipten gelen coþkuma eþlik eden aþk gibi

Umresi evrenin
Yerkürenin esintisi
Göðün de kamberi ve makberi ve neþteri
Elimde saklý ölümün
Bandýðým kadar mürekkebin asi/l kanýna
Ve iþte içtimada iç sesim
Beklemeye alsam ne ki mutluluðu
Belirsiz bir imleç ile ip atladýðým tek doðru
Ýpe sapa gelmez her kim ise her ne dese
Dersimi aldým alalý cahilden
Bilgiye eþlik eden de bir neferim ben

Ruhum uçkun
Saçlarým daðýnýk
Buklemde saklý kuþ yuvasý
Bir elimde annemin duasý
Diðer elimde aþk
Ayaklarýmý yerden kesen hasret
Aralýksýz þerit deðiþtirdiðim kavþak
Gemimim terk etmediðim kadar ýþýk
Tutan rotam ve notam ve not defterim
Kaptan köþkünde keyfini sürmediðim ne ki hayatýn?

Keyfe keder yaþadýðým kadar yalnýzlýðýmla
Ve umudumla
Ve inancýmla
Dimdik ayaktayým
Ne zamanki ayaklansa kalem
Kelamýn erbabý ruhumda saklý dilbaz kalem
Ve harflerin istilasý
Ýmlecin isyaný
Üç noktanýn pervazý
Ve s/onsuzluðun mütemadiyen çalan kýrýk sazý

Nazýmý da hiç sormayýn
Ne eksik ne fazla
Niyazýmda saklý bir itiraz ile zalime ve iblise
Tembihli olduðum kadar da dünümde saklý nice öðütle
Öðütülse bile ruhum
Ben en çok yel deðirmenleri ile cenge durdum
Önce aþk sonra hüsran ve ölüm
Yeniden doðmanýn verdiði huzura binaen
Yâdýmsa saklý iken de o amblem
Elbet önce insan sonra isyan sonra da kazanýlan zafer

Meþkin ifasý
Neþrin semasý
Huzurla nakþettiðim þiirlerim bir de anne duasý
Ak alnýmla
Akça tinimle
Muteber bir hüzünle
Elbet saygýnýn resmigeçidinde
Sevgiyle eþleþen her hece her cümle
Bir þiirden çok fazlasý saklý içimde

Þiirin menzili
Aþkýn hasreti
Sözcüklerinse zaferi
Sarhoþ bir nida deðil bu asla
Ne de serkeþ bir ýssýzlýk
Dumaný üstünde yeni günün
Öðütüldüðü kadar da bir gülün
Ýtirazý ve ibrazý
Ýhanet etmediðim kadar da topraðýma
Aþkýn da hulasasý
Ve iþte koyduðum geçici bir nokta
Ýçimde yerleþik o dip notla
Baþ koyduðum yýlmazlýðýn ve umudun mücadelesi…


Sosyal Medyada Paylaşın: