ÜŞÜDÜK…
Hangi karlý daðýn rüzgarýdýr bu bilmem ki,
Karanlýk gecelerimde esipte, tenime dokunan,
Gül kokunu alýpta, uzaklardan getiren,
Nefesini nefesime deðdirip,
Ýçimi daðlayýp, yakýpta kül eden,
Uzaklardan gelen hasretin deðil mi,
Ýçimi yakýp yüreðimi pare pare eden,
Senin yokluðun deðil mi,
Her gece, beni benden alýpta giden,
Ay ýþýðýný soldurup , yýldýzlarý söndüren,
Karanlýk gecelerde uykusuz býrakýpta,
Sabahlara kadar, ölüp ölüp dirilten,
Bilmem ki..
Hangi baharda kaldý seninle sevdamýz,
Hangi ateþin dumanýyla yok oldu umutlarýmýz,
Hangi gecenin zifiri karanlýðýnda,
kaybolup gitti hayallerimiz,
Karlý daðlarýn ayazýnda kaldýk seninle.
Her gece buz tuttu, dondu yüreklerimiz,
Sen orada, ben burada üþüdük,
Hasret gittik bir güne, bir güneþe, bir tek gülüþe,
Hasret gittik sevdiðim..
Hasret gittik…
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.