Bir yanlýzlýk aðacý diktim gönül bahçeme Gözyaþýmla suladým, hüzün açtý dallarý Hal dilim tercümandýr ammâ küskün lehçeme Kimse bilmez içimde kopan fýrtýnalarý...
Bir kuþ gibi yüreðim, kanatlarý kýrýlmýþ Uçup giden canlarýn ardýndan baka kalan Dünyaya mahkûm eden ayaklara darýlmýþ Kimbilir belki çýkar, dönüp gönlümü alan.
Hüsran yüklü bir gemi demir attý gönlüme Unutmuþ rotasýný, indirmiþ yelkenleri Zaman bir pusuladýr, yön belirler ömrüme Vurur ecel rüzgarý bitirir sürgünleri...
Nûriye Akyol
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.