Mevt'i Âşk

--Belki yeniden doðarsýn bana
Tükenmiþliðin ay parýltýsýndan sýzarsýn can(ým)a--

‘’Gafletin gömleði sarýlmýþ tutunmuþ damenime
Bir anlýk lafzýndan gölgelense ellerim
Söz söyletmem ecrinime!’’

Saatim saniyeleri -- sen sen sen-- diye vururken
saliselerde benler tüketirim
Gidemem!
Ýçsiz bir sevdanýn dýþýndan sarkýlýrken
Gelecek günün ne zamanda yazýldýðýný bil/e/meden
Biriktirdiðim hasretle diz çökerim takvimlerime
--Ne zaman ne zaman ne zaman—diye
Tü-ke-ne-mem!




Dudaklarým –vah vah vah- zikrindeyken
Saðýr hisler vakumlar nefesimi
Konuþamam!
Miracýmdan sarýlýrken en halis dualarýma
Karanlýðýmýn çöküntüsünden
Bir mum dahi uðramaz umuduma
Sensizliðin yollarýný ark ederken kendime
Bilsem de gel(e)meyeceðini yakarýrým
--Gel gel gel-- diye…
Sab-re-de-mem!



Yürüyen vaktin haciz kollarýna ünlenirken
--sev sev sev-- diye
Zalim okun niþangâhýndan kaçarken
Zahir aþkýn sevdasýna tutulurum
Göçemem!
Oltaya düþmüþ balýðýn sahra kuraklýðýnda
Fýrtýnayla savrulan kum tanesi hiçliðinde yalvarýrým
--Öldür öldür öldür—diye
Öl-e-mem!


-Ervah-ý ezelden yazýlmýþ kelâm
Kýldan ince boynum karþý duramam-

Ah yâr!
Sorguçlarýn aklandýðý günlerden
Nefsime kýrbaç oldum ne çare

Ey Mevt-i âþk
Ya gel!
Harlansýn ateþ âþk’ým nârýndan
Ya Git!
Kül olsun maþuð’un yürekcaðzýndan!

Sosyal Medyada Paylaşın: