Nura Mektuplar II - iyi kırmızı

baþ aþaðý kuþlar gibi ellerin duaya açýlmýþ
ters yýlanlar düz yalanlardan farksýz
sevaplar günahlardan aðýrlýklý
Tanrýsýný arýyordu iki vakti arasýnda günün
bir ikindiyle bir ikindi arasýnda

sevgili Nur!
sana depremler sonrasý bir kentin
silinmiþ sokaklarýndan seslenmek istiyorum
bir insan ölürken ne desindi bir baþkasýna?
bir anne son nefesinde küçücük kýzýna?
binlerce avuç taþýn topraðýn ve hayatýn altýnda
korkma yavrum,
korkma!
güzel Tanrýsý insanýn
çok güzel elbiseler hazýrladý sana

sevgili Nur!
gençliðimin yeri yerinden oynamýþ
damlarý yýkýlmýþ
rüzgârýnda insan tozu var
çarpýyor avuçlarýmýza her köþeden
gökyüzlü çocuklar aydýnlýk alýnlarýyla
ansýzýn sanki bir geyik girmiþ gibi hayatýmýza
bölünmüþ atlar silinmiþ sokaklarda dörtnala
yeniden çýkýyorlar yaþama
gökyüzlü çocuklar kuþ sektiriyor bulutlarda
sesimi duyan var mý?

bir baba ipe baðlayýp ölü çocuklarýný, yüzüyor sonsuz bir akdenizi
kavimler göçünden alacaklý
insanlýktan bir hisse vardýr payýna düþen muhakkak

biz daðlýydýk ve duyuyorduk onun hüznünü
oysa, hiç dað görmemiþ bir düzlük kadýný
kemikten gözlükleriyle bizi durmadan daðlara çaðýrýyordu
daðlara gel daðlara!
yani hiç olmadýðý bir yere, hiç tanýmadýðý birtakým adamlarý çaðýrýyordu

sevgili Nur!
bindokuzyüzseksenbeþ yýlýnda da evimiz yýkýlmýþtý
bir izmir tatili babasýnýn
eski arabasýnda
yollar, yollar getiriyordu bize
ismail hazar
durmadan selam getiriyordu bize
Azerbaycan vugarýndan,
köroðlu’nun nigar’ýndan
biz ki, bu biz nasýl bir biz?
bin yýllýk bir yuva hasretiyle yanarýz
öfkemiz hep bundan
depremler, kalp krizleri, köy baskýnlarý ve katliamlar duvarlarýmýzý yýkýyor

sevgili Nur!
yaþlý anneler evde kalmýþ kýzlarýný
akýl hastalýklarýyla gezdiriyor
yeryüzünde onlara da yer var elbet
ve umursamadan gülmesi melek yüzlü bir delinin
saçlarý biraz da beyazlaþmýþ
bu ne korkunç bir manzaradýr bilemezsin
baþlarýnda Anadolu kadýný çarþaflarý
ölümü istiyorlar gerisin geri

sevgili Nur!
sana Sabra’dan ve Þatilla’dan seslenmek istiyorum
nasýl da vurmuþlardý babaný bir eylül cehenneminde?
bindokuzyüzsekseniki, utançlarýn en büyüðü
kaný fýþkýrýyor bugün yine
renkli televizyon kýrmýzýsý… iyi kýrmýzý…
paramparça çocuklar zaten hep iyi kýrmýzý
Sosyal Medyada Paylaşın: