GARİPSİN KÖYÜM

Koyunu kuzusu meleþmez olmuþ
Harmanýnda gençler güreþmez olmuþ
Köylü iþlerini üleþmez olmuþ
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Davara,sýðýra bulunmaz çoban
Nerede cefaya alýþkýn taban
Kendi köylüm, kendi köyüne yaban
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Büyük odalardan sofralar kalkmýþ
Fýrýnda örümcek aðlarý sarkmýþ
Zaman çarký bütün bentleri yýkmýþ
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Âde’m köþelerde diker semeri
Bekir emmi köyün veterineri
Dolmuyor gidenin boþ kalan yeri
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Hatic’anne köyün yaþlý ebesi
Köse dayý aksakallý dedesi
Büyümüþ de köyden göçmüþ bebesi
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Kýymacýnýn eli duvara yatkýn
Ýzzet emmi aðaç iþine tutkun
Köyün kadýnlarý her iþte etkin
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Karsl’oðlu, Þerife, oðlu Mustafa
Ne gün gördü, ne de sürdüler sâfâ
Yaþlý gözlerimle baktým etrafa
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Viran olmuþ evler, yýkýlmýþ damlar
Sönmüþ ocaklarý tütmez dumanlar
Ebedi yurduna göç etmiþ canlar
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Daðý taþý sarmýþ dikenle keven
Ne bulgur çeken var, ne yarma döven
Ne eski dostlar var, ne eski güven
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Davar keþiðini soran, eden yok
Çýký söðüdünde kuzu güden yok
Sitiller kolunda suya giden yok
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Ne çok ýslanmýþtýk yaðmurlarýnda
Bereket kalmamýþ yaðan karýnda
Geziyorum bomboþ sokaklarýnda
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm...

Yazýn gelir kýþýn geri giderdi
Þu köyün havasý bir baþka derdi
Nemyok da serini topraða verdi
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Ahmed’a dayýnýn yandý yüreði
Genç yaþta devrildi evin direði
Duvara dayalý kalmýþ küreði
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm.

Gençlere çok emek verdi, okuttu
Doðruyu büyüttü, eðriyi yonttu
Sanma babam, köyün seni unuttu
Þimdi ne kadar da garipsin köyüm...

Nûriye Akyol
20/12/2023

Sosyal Medyada Paylaşın: