An-nem'di

Annem!

Ýki hecelik kelimenin hiç bitmeyeceði yersin!
Ne konulabilir ki yerine
ne anlatabilir senin hasretini dile getirmeye.
Ne Güneþe benzerdin ne Ay’a ne de Ülker’e…
....
....
....

Sislenmiþ gözlerimden akan
cevval birikimler serpilir göðsüme!
Anlýk duraðan anlýk saðanak
med cezir marifetinde dökülürüm.
Yýlgýn atlarýn köpüðünde çatlar
Issýzlýðýn dumanýyla tutuþurum
Gece karanlýkta ýþýk arar
gün aydýnýnda kör olur gözlerim
Göremem!
Annem, göremem artýk körüm
ne varsa, nerede varsa görmem sevgiyi
tutamam kim uzatsa elini
çekemem an-nemsizliði…
.....
....
An-nem’di…

Nasýrlý elleri bahar kokan,
gözleriyle hasreti yakan,
nil yarmasý sevgi/si/yle içime akan âþktý…

An-nem’di…

Korkularýma set, çekingenliklerimde umut
yaslarýma mendil
Kusurlarýma örtü, öfkeme süngerdi…

An-nem’di…

Üþüdüðümde korunaðým,
çýplak kaldýðýmda sýðýnaðým,
babam kýzdýðýnda dayanaðýmdý…

An-nem’di

Kar düþen saçlarýma el,
soðuk vuran yüzüme yaþmak,
‘’öpünce geçen’’ aðrýma merhemdi…

An-nem’di…
Gözlerimde ki nemi hasretinden alan,
an(ý)larla gözümde hep tazelenen bulutsun artýk…

Annem!
Býraktým artýk ruhumu taþa
Öðütülsün ömrüm sensiz kalmaksa…
....
.....
.....
Okundu veda hutben þafaðýmda
Yankýlandý alevler dudaklarýmda
Serbaz/sýzým fýrak tütsüsü
Düðümlenmiþ boðazýmda
Merhum adýn en acý ah’ý yaktý
Acýdým ne çare duyunca ismini
Son seferin ardýndan
sýðýnýp dualarla sarýldým topraðýna…
....
....
....
Ah Sevdam!
Binlerce çiçeðin aromasýndan
burnuma sýzan sultan!

Öksüzlüðümü basarken baðrýma
Yetimliðim kýskanýr ölemem yokluklarýnýza!





Sosyal Medyada Paylaşın: