BİR NOKTA İNSAN
BÝR NOKTA ÝNSAN
Evrende bir nokta bütün mahlûkat
Yeryüzünde canlý cansýz
Çizgiler, yazýlar, izler, art arda her þey
Sýnýrsýz, þekilsiz, somut, soyut
Karmaþýk birlikteliklerle iç içe,
Sarmaþ dolaþ manalý derin bakýþlar,
Sayýsýz renklerle buluþur desenler,
Somut bir varlýða dönüþür
Noktalar…
Çizgiler arasýnda kaybolur
Yoklara karýþýr çizgilerde insan.
Kavisler, iniþ çýkýþlar dolaþýr âlemi
Renklere, desenlere karýþýr duygular.
Umutlar, düþünceler canlanýr þekillerde;
Þekillerde hayat bulur renkler, desenler
El ele, göz göze, gönül gönüle,
Noktalar âleminde her þey,
Bir bilinmez nokta insan…
Baþlangýçsýz ve sonsuz,
Uçsuz bucaksýz bir çizgi
Boyutsuz, sýfatsýz, evrende bir hiç,
Varlýk âleminde kayýp bir nokta,
Ýnsan…
Yokluða mahkûm bu keþmekeþlik içinde
Ýç içe bütün mahlûkat, iç içe insan,
Soluk çizgiler içinde kayýp bir nokta.
Hiçlik dünyasýnda hakikat,
Varlýk çizgisine kavuþur
Eþrefi mahlukat olur insan…
15.12.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.