Bir dilim ekmek… Bir dilim ekmek gördüm Boynu bükük beklerken Buruþmuþ yüzü gözü Yalvaran gözlerle bakýyor etrafýna Uzanýp da bir elin Oturtmasýný bir garip sofrasýna
Bir dilim ekmek… Bir bütün etmekti zengin sofralarýnda Dilim dilim doðrandý Yenilip yutulmak için. Mutluluktu yenilmek onun için Sona kalan bir dilim ekmekti Orta yerde kaldý garip, kimsesiz Alýp fýrlattýlar bir çöplüðe Sessiz, kedersiz.
Ne yazýk. Daha dün zengin sofralarýnda Gururla otururdu baþköþede Þimdi yeri çöplükte.
Çöplük… Kullanýlmayan atýklarýn yurdu Bir dilim ekmeðe bu tuzaðý kim kurdu? Þimdi bir garip yolu gözler Çöplükte bir dilim ekmek Olmak ister kimsesiz gariplerin Sofrasýnda bir yemek
Þimdi çöplükte bekler Gözleri nemli nemli, Alýp götürsünler Bir yoksul sofrasýna Bir dilim ekmek, Kederli…
15.04.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.