EMANET
EMANET
Ne bu beden ne de can bizim için keramet
Varlýk da yokluk da Hakk’tan gelen emanet.
Emanet bu dünya, bütün bir ömür,
zaman ve mekân,
insan, ten, kan, can,
emanet…
Kafa, kol, gövde, ayak;
yürek, böbrek, kürek, göz, kulak, dil;
Ses, söz, yüz, kulak, burun,
emanet…
Yaz, kýþ, bahar;
ana, baba, evlat, torun,
dün, gün, yarýn
emanet…
Kâinat, evren, dünya,
ay, yýldýz, güneþ,
hava, su, toprak
emanet…
Hayat, ömür, yýl, ay, gün,
mal, mülk, saray, köþk,
varlýk, yokluk,
emanet…
Geliþ, duruþ, varýþ;
ruh, beden, erkek, kadýn
akýl, fikir, zikir,
emanet…
Birer birer terk eder emanetler bizi,
Biz emanetleri terk ederiz birer birer
Ve biz bize, baþ baþa kalýrýz bir gün.
Anlarýz ki dünya da yalanmýþ sonunda,
Varýmýz yoðumuz her þeyimiz
emanet…
Emanete ihanet olmaz bizim kitapta
Ýnsanoðlu halini görür büyük hesapta
06.03.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yahya Cumhur TAPCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.