🌦 YAĞMUR 🌦
Bezm’i âlemden gelmiþ, gurbette uyanmýþým
Hasretinle üþürken, âþkýn ile yanmýþým...
Susuz kaldým çöllerde, neredesin ey yaðmur!
Gül kokunu salarak gönül pencereme vur.
Yangýnýma çaresin, þifasýn kederime
Þevkatinden bir katre damlasýn kaderime.
Müebbet et nârýnda yak, küllerimi savur
Þikâyetçi olursam, beni yerden yere vur.
Aþýklarýn muradý, gönüllerin Þahýsýn
En karanlýk gecenin, en nurlu sabahýsýn.
On sekiz bin âleme seninle gelir sürûr
Gel Efendim gönlüme çöken kederi durdur.
Senin gibi kokmaya hayâ ederken güller
Sultaným, senin için çilemekte bülbüller...
Ey Hâbîbi Kibriyâ!
Ey Þevkat dolu yaðmur!
Bir gece ansýzýn gel, gönül pencereme vur.
Hicranî’ye yeter ki nazar eyle bir defa
Unuturum ben kimim,
Yâ Muhammed Mustafa....(S.a.v)
Nûriye Akyol
14/Eylül/2022
Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nûriye Hsbk Akyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.