yüreðimin ince tellerine kuþlar konar, biri söyler, biri dinler, inceden inceye bir radyo çalar, eski bir yüreði döker, týnýda kulaða takýlýr,
bir içimin içindeki kuþlar, bir radyoda aðlayan aðlatan sesler, bir de içimin içinde kaybolan ben, ne vakittir içimi içimden söküp atmak,
nefes almak dahi zul, göðe bakýyorum, öyle derin ki, çýkamýyorum,
suskunun içinde susamýyorum, kuþlar mý? radyo mu? neydi beni benden söken,
eski bir pijamaydým, sökülsem, dökülsem, kime ne?
varlýðým dar eder, ya yokluðum? kuþlar uçar göðümden, salýna salýna, her þeyi unut, bunu unutma, göðe bak… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.