ÜFÜL ÜFÜL BİR YELE VERDİM KENDİMİ
bir cam köþesi,
bir terasla, demlikteki dem kaynaþmasý,
bir günü eþikten düþürme telaþesi,
say say dönde bir bak,
bir, bir toplandý,
bir masanýn dört ayaðýna,
sesler seslere el verdi,
dörtte dört açýlmýþ gözlerle,
bir lafý eski püskü masadan devþirdi,
kesti, biçti, suskunun kilidi bozuldu,
laflar laflarý aðýrladý, koca bir esmer günü,
üzerimde gezindirdi, gören gözler pek yakýþtýrdý,
nasýl bir esvapsa,
bir gören, bir görmeyene anlatýr oldu,
ben hemi görür,
hemi iþitirdim,
býraktým dünyayý, çýraktým zaten,
þimdi boðazda üfül üfül bir yele verdim kendimi,
bir sigarayla nefes yarýþtýrýyorum,
bir kahveye kýrk yýlýn hatýrýný soruyorum…
günahým neydi diye diye?
Sibel Karagöz
#sibelkaragözþiirleri
#sibel_karagoz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.