yokluðun köþede sessiz bi çýðlýk dar açýlarda geniþleyen hafýzama bi çivi tam burada bi boþluk þurada, bi boþluk daha
iki vadinin arasýnda bi sahra
salýncakta kediler zincirin gýcýrtýsý rüzgarda aðaçlarýn uðultusu kuþlarýn cývýltýsý yaþama dair sesler - savruluyor her þey gürültülü sessizlikler dýþýnda-
bi müzik kutusunu kurar gibi geriye çevirdikçe tekrarlanan geçmiþin melodisi dudaðýmda bi tebessüm “ bu gülüþün sebebi sensin” dememle palazlanan o isyan “bu suskunluðun sebebi zaman”
oysa “ geniþ zamanlar” umuyorduk yanýlýyorduk herkes gibi