sofrada tuz...

cem olup
sevdiklerinden taþlayacaklar diye
yorgun sancaðýmýn direðini,
adýmý kötüye çýkarttým
duyarsan sakýn inanma.

imrenen kalp taþýyorum
sofrada tuz, kinayeli bakýþýn yokluðuna.
ortalýðýn daðýnýklýðýndan
anlaþýlmýyor mu?

sevgili kardeþim.
kapým vurulmuyor
hala...

_ yarýn erken kalkacaðým.
son üç yýlý denizin ortasýndan
- iþe gidiyorum da...

itoðlusu!
gece gece bir poþet tavuðu yedirsem de
sabah tanýmamazlýktan gelmesi
çok dokundu be,
zoruma gitti doðrusu...

- o zamanlar aramýzda bir þey yoktu
anlamadým valla abi, nasýl olduysa
oldu !

hepimize bir parça güneþ gerek
yine kanayabilsin diye
uyuþan yüreklerimiz.

- yok,
tutsaklýða böylesi meraklýsýný zor bulursunuz.
deðil zaman, saatler bile iþlemez onda...

üç oda, mutfak, salon, hol
alo ! sesimi duyan var mý?
_ yok.
güzel...

ona selamýmý iletin
birkaç bin yýl aramayacaðým,
beklemesin.
þairlik gerçekten baþa belaymýþ
kaybettiðin ipini pazarda bulamazsan,
valla.

en derinimden dýþa
taþý taþý seni anam aðladý dünya!
güldüm,
bakmayýn sancak dediðime ya
kendi içinde düzeni yýkmak için
korsan gösterilerin en baþýndayým ben hala.

12/8/24
Sosyal Medyada Paylaşın: