Müzmin Kiracı

Evladým oðlum der beni severdin,
Kiracýmýz deðil hýsmýmýz derdin,
Nasýl oldu da paraya çok deðer verdin,
On bin lira kira çok Hasan Amca.

Gece gündüz demez sözün dinlerdim,
Telefon açtýn mý efendim derdim,
Ben seni baba gibi bilir severdim,
On bin lira kira çok Hasan Amca.

Dostun kýt düþmanýn bir hayli fazla,
Seni hep savunurdum inan ki hazla,
Düþünmezdim beni vurursun asla,
On bin lira kira çok Hasan Amca.

Neyleyim fakirim, yok malým mülküm,
Doðdum doðalý geçmedi kimseye hükmüm,
Ne baðým var ne de pahalý kürküm,
On bin lira kira çok Hasan Amca.

Öksüz doðup yetim büyüdüysem eðer,
Dost bildiklerim kanlý düþmanmýþ meðer,
Biraz insaf olsa biçerdin adil bir deðer,
On bin lira kira çok Hasan Amca.

Bilirim iyilerin deðil bu dünya,
Para olmuþ herkesin isteði hülya,
Mertlik, yiðitlik derdin ya güya,
On bin lira kira çok Hasan Amca.

Durmuþ aðam yaþasa ne derdi buna,
Kýyamazdý muhakkak isterdi dua,
Deðer verir miydi acep bu kadar pula,
On bin lira kira çok Hasan Amca.

Bir kula dokuz hane bana kira kapýsý,
Arama dünyada kalmamýþ vicdanlýsý,
Bu düzenin müzmin garip yaslýsý,
On bin lira kira çok Hasan Amca.

Harap Mesut’un ömrü kiracýlýkla geçti,
Sanma bu kaderi hep kendi seçti,
Haydi diyelim sahiplikten vazgeçti,
On bin lira kira çok Hasan Amca.
Sosyal Medyada Paylaşın: