GÜL OLDU BANA
Gündüz güneþimdin, gece yýldýzým,
Gözden kaybolurken, hal oldu bana.
Kýsýlmýþ seslerim, çýkmaz avazým,
Aðlayan her gönül, dil oldu bana.
Nerede bilemem, derdin ilacý,
Henüz öldürmedi, beni bu acý,
Her gece kurulan, bu daraðacý,
Dünyadan ukbaya, yol oldu bana.
Senin sesin deyip, koþtum her sese,
Kaç masum takýldý, tunçtan kafese,
Düþman ettin beni, þimdi herkese,
Güvendiðim dostlar, el oldu bana.
Öylesine masum, safi severken,
Kaç kiþi kandýrdýn, yolda giderken,
Bakýþlarýn her gün, sitem ederken,
Esen fýrtýnalar, yel oldu bana.
Dünya hayatýnda, daldýk uykuya,
Neden sükut ettin, bakan namluya ,
Çölün ortasýnda, hasretken suya,
Gördüðüm seraplar, göl oldu bana.
Acziyete düþtüm, aþkýn yolunda,
Bir zerre gibiyim, senin yanýnda,
Akarken gözyaþým, aþkýn uðrunda
Çektiðim acýlar, bal oldu bana.
Cürmüm çoktur benim, affet ne olur,
Gözümde ki, yaþlar, akmaz kaybolur,
Hüzün yudumlarken, kalbim burkulur,
Yaðarken yaðmurlar, sel oldu bana.
Dertli kalemlerin, sevdasýyken sen,
Gönlümde olmayan yabancýyken sen,
Gördüðüm rüyanýn, sancýsýyken sen,
Attýðýn dikenler, gül oldu bana.
...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.