EVLAT
Kendini büyük görüp, kimseyi küçümseme;
Kibir, tevazu bir kalpte, bulamazsýn evlat.
Küçücük bir sözden, kalpler kýrýlýr mý deme,
Bir kývýlcýmla, çok ocaklar yakarsýn evlat.
Yaptýðýn iyiliði hiç baþa kakma sakýn,
Harama el uzatýp, kem gözle bakma sakýn,
Bir kötülük karþýsýnda, asla susma sakýn,
Haksýzlýk karþýsýnda, aciz kalýrsýn evlat.
Kibir, isyan ve gurur, þeytanýn bir hasleti,
Þeytanla dost olanýn, kötüdür akibeti.
Dünya malý sevmenin, esarettir illeti
Halk katýnda yükselip, Hakk’tan düþersin evlat.
Dünya hýrsý öyle ki, gözü doymaz insanýn,
Yedikçe yemek ister, bir türlü doyamazsýn;
Miden dolar ama, kalben, ruhen dolamazsýn,
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin evlat.
Ýnsanoðlu acizdir, her rüzgarda savrulur,
Bazen yýkýlýr düþer, bazen kalkar doðrulur,
Bilirsin kalpler Rabb’i, anmakla huzur bulur.
Makamdan, þöhretten, her an kaçmalýsýn evlat...
Bir öfkeyle kalkýp kimsenin kalbini kýrma
Þeytan öfkeyle beslenir, þeytana aldýrma;
Ömür çabuk geçer, salih ameli kaçýrma.
Þeytanla hiç uðraþma, yenik düþersin evlat,
Ýncittiðin her kul, senden hesap soracaktýr,
O sýrat köprüsünden, geçmek zor olacaktýr.
Yaptýðýn bütün amel, karþýna çýkacaktýr;
Kimseye deðil, kendine zulmedersin evlat..
Sakýn hiç kimseyi, kendine dost olur sanma,
Yaradandan baþkasýna, güvenip, yaslanma.
Ýblisin söylediði, hiç bir söze aldanma;
Gün gelir piþman olur, kendin bitersin evlat..
Kimseye güvenip, sakýn sýrrýný söyleme,
Ve kimseden sýnýrsýz, bir iyilik bekleme.
Ýnsanoðlu nankördür, bu nasýl insan deme,
Gündüz güneþ olursun, gece sönersin evlat...
Dünya malý geçici, hýrs göstermeye yetmez,
Kalbinde iman yoksa, vücut beþ para etmez,
Neþe, eðlence, düðün, bu hayat böyle gitmez,
Ne kadar iyi olursan, o kadarsýn evlat...
Dedikodu gýybet, kalpte yer eden bir zillet;
Dilden dile bulaþan, bulaþýcý bir illet.
Toplumlarý bitiren, çok kötüdür bu haslet;
Kardeþ eti yemekten, tiksinmelisin evlat...
Herkeste kusur gören, kusurlarýna kördür.
Gýybet ve iftira eden, cehenneme kordur,
Bu duyguyu yaþamak , ehl-i vicdana zordur,
O yumuþacýk kalbini, taþ edersin evlat..
Katýlaþan kalblerin, hali tarif edilmez,
Her günah affedilir, kul hakký affedilmez,
Ahiret yurduna, salih amelsiz gidilmez,
Þu yalancý dünyaya, aldanma sakýn evlat...
Ölüm herkese haktýr, þah damarýndan yakýn;
O’na hazýrlýklý ol, kaçmaya kalkma sakýn.
Kabir amel sandýðýdýr, ne yaptýysan hakkýn,
Amel defterini, açýk tutmalýsýn evlat...
Her an þükret haline, sakýn kimseye kanma
Açgözlü insanlara, bakýp bakýp aldanma:
Ýki metre toprak için ebediyyen yanma,
Yaþadýðýn hayata, zulüm edersin evlat...
Nasýl yaþarsan yaþa, Rabb’inedir dönüþün;
Huzuruna çýkacak, var mýdýr? sende yüzün,
Sýrattan geçmek için, ne yapmalý bir düþün,
Kur-an’ýn dediðini, yaþamalýsýn evlat.
Tevbe et, af dile, Yaradan çok lütufkârdýr,
Sakýn ümitsiz olma, yeis kalbe zarardýr,
Her zahmetin sonunda, mutlak kolaylýk vardýr.
Allah’a yaklaþýp, nardan kaçmalýsýn evlat...
...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.