HİÇ KİMSE HALİMİ SORMADI BENİM

Ne kadar dert varsa attým içime,
Hiç kimse halimi sormadý benim,
Birlikte kalalým derken yarime,
Dertlerime deva, olmadý benim.

Bir murâdým vardý ezelden beri,
Kapanmaz yaralar sarýlmaz geri,
Bir yuva kurarken, minik elleri
Kaderim yüzüme gülmedi benim.

Sinemde bir ümit, ye’si býraktým,
Sensiz geçen ömrü, hayatý yaktým
Yýllardýr ardýndan, sel olup aktým,
Kimse gözyaþýmý, silmedi benim.

Uzaklarda kalan, naçar kul oldum,
Bilinmedi kâdrim , gonca gül oldum,
Kýrýlmýþ kalbimle, dertli dil oldum
Feryadýmý kimse, duymadý benim.

Sen gittðinden beri, aþk hazan oldu,
Þans mýdýr, talih mi? gözlerim doldu,
Hicran kafesinde, ruhum boðuldu,
Henüz vakt-i ömrüm, dolmadý benim.

Tek suçlu ben miyim? bilemiyorum,
Harlanan ateþi yakamýyorum,
Sevdalý gözlerle, göremiyorum.
Ýnan bunu aklým, almadý benim.

Ben seni bir baþka özlemiþtim yar,
Aþkýnla sevdayý, izlemiþtim yar,
Heba etme kendini, gel demiþtim yar,
Sana olan sevdam, bitmedi benim.

Bu kalp, yalnýz senin aþkýnla atar,
Sen gittin gideli, dert katar katar,
Senle baþlayan aþk, seninle biter,
Artýk hiç mecalim, kalmadý benim.

...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın: