MUALLAK

Karanlýk bir yoldayým, gitmeye yok takatým,
Ne baþta ne sondayým, muâllâkta hayatým.

Kalmak mý kolay olan, gitmek mi bilmiyorum
Kabûl görmez bilirim, desem ki gelmiyorum.

Taþlar aðýr gücüm yok, oturmuyor yerine,
Çýrpýndýkça daha çok iniyorum derine.

Kader, yazgý deðiþmez, çýrpýnýþlar boþuna
Herkes geldiði gibi, gidecek bir baþýna...

Dünya sarhoþluk verir, tadýna doyamazsýn
Yemek var, götürmek yok, cebine koyamazsýn.

Hayat bu acý tatlý, neþe ve hüzün saçar
Tek gerçek var, tek bir yol, kapýyý ölüm açar.

Nûriye Akyol


Sosyal Medyada Paylaşın: