Yaþý henüz altý
Babadan yetim kalmýþtý
Bu hayata ilk çapraz düþüþüydü
Bir yaþlý gibi düþünürdü
Nereden "baba" duysa
Yüreði üþürdü
Çare diyordu
Yollarý çaresizliðe çýkýyordu
Kar diyordu baþýna yaðýyordu
Yar diyordu üstüne yýkýlýyordu
Sar diyordu kollar kýrýlýyordu
Efkar diyordu Kaný donuyordu
Sahi anne ne oluyordu?
Onun da sevdalarý vardý
Aþklarý, tutkularý kendine ait
Olsun isterdi kýz-kýzan
Hayatýnda hiç görmemiþ
Bir satýr mektup yazan
Medreseye gitmemiþ
Mektep çok gelmiþ
Yaþýyor iþte hayatý
Býktýran bir iniþ
Bütün sularý kesilmiþ
Ýçine çekilmiþ
Hani elinden gelse buharlaþacak
Dünyasýna girmemiþ kap-kaçak
Hayat gökte bir salýncak
Ya uçacak
Ya kaçacak
Sallanýr baþucunda kalýn bir sicim
Anne yanýyor içim !
Bir kez gülmemiþ talihine kara yer
Þimdi dört yaný siper
Göðü içecek gibi bakýyor gözleri
Bir hayat ki sýrf alýn teri
Tanrým diyor
Daha var mý beteri
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.