AH BE ANKARA!

Papatyam!
Sen yoksun ve her taraf bana karanlýk
Ankara sokaklarý, artýk bana çýkmaz olmuþ
Sensizlik içinde haykýrýyorum
Ey Ankara, koca þehir!
Herkesi içine sýðdýrdýn ama bir beni sýðdýrmadýn
Yakýp yýkýp beni bu yaban ellere savurdun
Bak darmadaðýným, sanki terk edilmiþ ve yalnýz
Bana eþlik eden sadece baþucumdaki Azrail
O da yakamdan bir türlü düþmüyor
Canýmý almak için de hazýr bekliyor
Ah be Ankara!
Beni benden alýp götürdün
Oysa ben seni çok sevdim, anlamadýn mý?
Bu sitem ve efkârým da bundandýr
Bahtým kara olsa da sen de vefasýzsýn be, Ankara!
Þimdi bana bir þeyler söylesen, hadi gel desen!
Sarýlýp bana; hasretin, özlemin bitsin desen!
Yok, lal olup sen de sustun be Ankara!
Ya bana Papatyamý geri ver, ya da ikimizi baðrýna bas!
Artýk bu garip öksüzlüðüm, bitsin be Anakara!


Sosyal Medyada Paylaşın: