HANİ BAHARLA GELECEKTİN?
Papatyam!
Bekledim, ne sen geldin ne de bahar
Beklerken neler çektim neler
Mesela dýþarýda beklerken hava soðuktu
Dýþarýda bazen yaðmur, bazen de kar
Bazen de iliklerime kadar iþleyen kuru bir ayaz
Gözlerimden akan yaþlar
Ýçimde büyüyen ve sýðmayan hasretin
Zifiri bir karanlýktý içime dolan
Yenik düþmüþüm çaresizliðin girdabýnda
Beni içine içine çekmekte, boðuluyorum
Geçmiþe gidiyorum hep
Gitmeyip de ne yapayým?
Bak yine okulun önündeyim ama sen yoksun
Bak güneþ batýyor, bir gün daha bitti
Gökyüzünde kara bulutlar var
Yaðmur yaðdý yaðacak, þimþekler çakmakta
Bu sensin, kýzgýnlýðýn bana mý?
Kýzma bana, aklým hala sende
Gülerek ayrýlýþýnda
Artýk son nefesime kadar yalnýzým
Kaç yýl daha yaþarým sensiz?
Sen gideli kaç yýl oldu?
Saymadým, sayamadým
Sensiz kýþa döndü gönlüm
Ben hala üþüyorum
Ve sensiz tükeniyor ömrüm
Zaten sen gittiðinde ölmüþtüm ben
Bedenen yaþasa da ruhen ölen
Bazen insan tatlý bir dil, güler bir yüz arar
Bazen bulsa da dil susar konuþmaz
Bazen de kâðýda dökmek ister
Ama kalem yazmaz
Çünkü alýn yazýsý çoktan yazýlmýþ
Kalemi de kýrýlmýþtýr aþkýn
Gün batmakta, çöken karanlýk gibi içim
Ve bir o kadar da hüzün dolu
Oysa gün doðumu bir umuttur
Kim ne der, ne düþünür diye hayatýný
Ve yapacaklarýný erteleme!
O seni býrakmýyor deðil
Belki de sen onu býrakmýyorsundur
Anla artýk o seni çoktan býrakýp gitti
Hayatý, her þeyi yeni baþtan yaþamak, yapmak isterdim
Hayat, sen bana ne sundun ki
Þu yüreðinde bana yer yok?
Belki de vardýr be, nasýl olsa cennet güzeldir deðil mi?
Bedenimdeki yara iyileþir ama ya ruhumda açýlan yara
O nasýl iyileþecek?
Sýzým sýzým sýzlar görmez misin?
Benden sana ne kaldý?
Solmuþ bir resim, belki de kýrýk hatýralar
Ölüm bile üþüdü bu soðukta ben nasýl üþümeyeyim?
Küçücük bir odadayým
Ve tek baþýma yapayalnýz
Artýk bir evim de yok
Tüm varlýðým bu içine sýðýndýðým dört duvar
Sevdiklerim yok, sarýlýp öpmelerim yok
Onlarýn kahkahalarý yok
Onlarýn didiþmeleri bile yok
Özlüyorum
Hiçbir eðlencem yok
Ve yavaþ yavaþ, yalnýz bir þekilde ölüyorum
Karanlýktý gece, hem de ayaz
Keskin bir býçak gibi kesiyordu bedenimi
Adeta lime lime doðruyordu
Sanki ölüm uykusundaydým þafaðý göremeyecek
Bu nasýl bir yaradýr ki çaresi yok
Çaresizliðin dibine vurmuþ
Azrail gibi ansýzýn gelip aldý
Yýkýldý tüm umutlarým
Ne varsa alýp götürdü senden
Ne kadar kahredip isyan etsem de boþuna
Ýþte ölüyorum, suskun sessiz bir çýðlýk atýyorum
Sesimi duyan var mý?
Sensizliðe bu can dayanýr mý?
Bu ömür sensiz nasýl geçer?
Sensiz gökyüzünde yýldýzýmla bakarým sana
Geride benden kalanlara
Hep bana mý bu zamansýz ayrýlýklar?
Kör kurþun niye gelip beni bulur?
Hayaline sarýlýp öptüm dudaðýndan
Ayaz yemiþ gibi soðuktu, üþüdüm
Sar kollarýna ýsýt beni, hani neredesin?
Vedalar zordur bilirim
En zoru da gidenlerin geri gelmediði
Hani baharla gelecektin?
Ne bahar geldi ne de sen
Ve ben gidiyorum, sana veda bile etmeden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.