ÖLÜM GELMEDEN SEN GEL!

Papatyam!
Bazý vedalar, ayrýlýklar zordur
Birçoðunda hüzün ve gözyaþý vardýr
Sevdiði birisinin arkasýndan insan
Çoðu zaman feryat figan eder, gözyaþý döker
Ölüm, doðup yaþayan her canlýnýn tadacaðý bir þeydir
Dinen de kaçýnýlmaz sondur ölüm
Nasýl olsa her nefis ölümü tatmayacak mý?
Evet, her insan ölümden korkar, en çok da yakýnken
Biz de ölüme, hiç olmadýðýmýz kadar yakýnýz
Bulunduðumuz ortam ve þartlar içimizi ürpertiyor
Korku veriyor
Ölüm hep aklýmýzda, attýðýmýz her adýmda
Aldýðýmýz her nefeste
Azrail ensemizde yol arkadaþýmýz olmuþ
Yol bittiðinde bizi de alýp bu dünyadan götürecek
Dünyaya, sana doymadan gitmek
Ýþte bunu kabul edemiyorum
Belki de kabul etmek istemiyorum
Ama ölüm bana da gelecek ve beni senden alacak
Ne kadar direnebilirim, bilmiyorum
Ölüm gelmeden önce, ne olur sen gel!

Sosyal Medyada Paylaşın: