GÖÇMEN KUŞLARI

Papatyam!
Bir sesle, dalmýþ olduðum uykudan uyandým
Mevziide öylesine dalýp gitmiþim ki
Açýkta kalmýþým, boynum da tutulmuþ
Muhtemelen de üþüttüm
Ayrýca üzerimde bir uyuþukluk var
Galiba burada deli olacaðým ya da öleceðim
Ýnsanýn tahammül edemeyeceði þeyler var burada
Ben bir þekilde yaþayacaðým ama nasýl?
Burada geçen her dakika insana iþkence gibi
Artýk benim için bu þartlara dayanmam mümkün deðil
Dertleþmek, rahatlamak için bir þeyler anlatmak
Ýçimi dökmek istiyorum
Ama þu dað baþýnda yapayalnýzým
Ve senden baþka kime ne anlatabilirim ki?
Buradaki herkes benden farksýz
Ve artýk hiçbir þeyin deðiþmesine imkân yok
Bir kiþi olsun içimdekileri dökebilsem
Ah, bu bir de sen olsan
Ellerinden tutsam ve anlatsam ama yoksun
Artýk burada hiçbir þey beni avutmuyor, teselli vermiyor
Buralarda telefon yok, olsa da seni arasam
Ah, bir de sesini duysam
Neler vermezdim, bir bilsen
Sevmek seninle masumane, safça
Yüreði kýpýr kýpýr eden bir serçe misali sevmekti
Gecenin karanlýðýnda, ay buna þahit
Çaresizliðimi, ben sussam da o biliyor
Bazen üzerimizden göçmen kuþlar geçiyor
Onlara diyorum ki
Papatyama benden selam söyleyin!
Biliyorum ki söylemeyecek…

Sosyal Medyada Paylaşın: