Papatyam! Artýk seninle olmayacaðýmý biliyorum Çünkü ben artýk eskiden olduðu gibi koþamýyorum Yürümek bile yoruyor beni Çok çabuk vazgeçmeye baþladým her þeyden, herkesten Pes etmekten bahsetmiyorum Ama kalabalýk insanlar istemiyorum hayatýmda Bu yüzden de dik yukarýya çýkmak harcým deðil Gençte deðilim artýk, haliyle iyice yaþlandý yüreðim Ayrýca iki kiþilik olan aþký tek baþýna sahiplenecek kadar Güçlü de hissetmiyorum kendimi Senden kalanlar benden gidene kadar da bekleyeceðim Sýrf unutsun diye seni Ben çoktan yaþlýlýðýma gömülüp Bir geceyi daha gündüze çevirme derdine düþtüm Sen de unut beni, hatýrlama seni sevdiðimi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.