SON VEDA…
Hani susar da insan, konuþamaz,
Yutkunur durur ya, ikide bir,
Anlatmak istersin de anlatamazsýn ,
Dolanýr durur dilinde kelimeler,
Nefesin kesilir, düðümlenir ya boðazýnda,
Elin ayaðýn titrer, tutulur kalýrsýn,
Aðýr gelir artýk tüm bedenin,
Taþýyamaz gövdeni sanki ayaklarýn,
Yýðýlýr da kalýr tüm bedenin, olduðu yere…
Sadece bakarsýn, gözlerin konuþur,
Ne olur, býrakma beni diye yalvarýrsýn,
Nafiledir tüm yakarýþlar,
Anlarsýn sende, artýk çok geçtir,
Ýþte bir anda boðulursun, taþarsýn,
Boþalýr bir anda gözlerinden yaþlar,
Feryatlar yükselir, ateþler düþer
yüreðine,
Boranlar eser yüreðinde, yakar yýkar ortalýðý,
Çaresizce uzansada ellerin,
Gitme diye haykýrsada çýðlýðýn,
Dönülmezlerde kalmýþtýr artýk umutlarýn,
Sel olup aksada gözlerinden yaþlar,
Artýk son vedadýr, yalvarýþlarýn…
Son veda.. Son veda…
Ayhan Özdemir
@kaleminesintisi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaleminesintisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.