bak
solumda iþte
ýssýzlýðýnda kendini yakan bir zambak aðacý
telmih deðil rahmeti bol olsun...
iþte bakýn otuzundan sonra kendini boðazlayan bir çýnar
batý tefekküründen alýþkýn elleri
oldukça da kuvvetli kökleri...
þurada iþaret ettiðim yavru çemberler
bunlar da sanýrým vesilenin zarifliði
mümkün deðil
aczine kapýlýp çökmemek saygýyla...
ne demek inanmam
iþte kuvvetli bir kavak aðacý
kendi zulasýndan bir zehir içerken
þurada iþte be adam
nereye bakýyorsun
bilek dallarý da kesik sanýrým
hiç bir sargý saramaz koþma dur...
iþte bak atlayan bir üþüyüþ
peygamber çiçekleri
yýlan daðlarýnda görüyor musun
karlarý derin...
ben sanýrým
soluksuz kaldým....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.