Papatyam! Gamlý bir akþamüstü Yine hasret ekiyorum geceye Üflüyorum zamana Binlerce mum dikili yalnýzlýðýma Kalbimde kimsesiz bir aðrý Sensizliðime susuyorum Oysa konuþunca, hüzünlü ve yaralý bir þiir oluyorum Aslýnda þiir yazmak Ýnsanýn kalbine eðilip, bakmasý gibi bir þey Anlamak için de bakmak lazým Bana ve geçmiþte yazdýklarýma Þiirlerimin yarasý kalbimde Yarýsý da sen de saklý Nereye dönsem tutulduðum sevdan çýkar karþýma Bir kere aþka tutulmaya gör Ne bastýðýn yer yere Ne de baktýðýn sema semaya benzer Yakar geçer içini sevda güneþi Ne dereler, ne de ýrmaklar söndürmez yürek yangýnýný Bir kere sevdaya tutulmaya gör Baktýðýn her güzellikte Gözlerinde canlanan tüm hayallerde Sevda olur, can olur bedende…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.