HER MEVSİMDE SEVDALANMIŞIM BEN

Hiç yoktan bir bakýþ, alýr aklýmý baþýmdan
Hiç yoktan bir çift kahverengi göz
Vurdukça vurur sineme hançerini
Mevsim bahar mý, kýþ mý bilmem
Koþar adým düþerim sevdanýn peþinden
Bilsen ne okunmamýþ mektuplar var zulamda
Nice sevdalardan sürgün olmuþum
Gurur aþkýn düþmanýdýr demiþim
Ve ben, en büyük darbeyi gururumdan yemiþim
Sabahý olmayan nice katran karasý gecelerim var benim
O zindan gecelerde esmer sevdalara nasýl da iç geçirmiþim
Gözüm yolda, kulaðým kapýda seni beklemiþim
Her mevsimde sevdalanmýþým ben
Zemheride terlemiþ, yaz sýcaðýnda donmuþum
Meðerse yanlýþ sevdalara tutulmuþum
Hiçbir yolculuðumda menzile varamadým
Her seferinde yanlýþ iþlere soyunmuþum
Ve tekrardan en baþa dönmüþüm
Nice güller kokladým, ayaklar altýnda þimdi
Gönül bahçemdeki bütün güller tarumar
Seversen sana kýr çiçeklerim, adýn gibi papatyalarým var
Hele bir de gönül sazýmýn mýzrabý olursan eðer
Aþka dair ne türküler söylerim sana
Açýk yürekle söyle sevdiðim!
Hangi mevsime sevdalýsýn ki sen
Bir hiç yokla hazan mevsimi gibi bir aþka düþürdün beni?
Oysa oynadýðým aþk kumarýndan sonra
Kaybetmelerden usanýp kapatmýþtým yüreðime sevdaya
Þimdi durup dururken o davetkâr bakýþlarýnla
Yüreðimi tekrar yakma, yaralarýmý kanatma ne olur!
Zaten hazan olmuþ gönlüm, gelmez bahar
Ne olur, beni kar boran dolu sevdalara atma!

Sosyal Medyada Paylaşın: