YILLARCA SENİ BEKLEDİM

Papatyam!
Sana ilk görüþte âþýk olmuþtum
Gözlerindeki ýþýltý bile güneþi kýskandýracak parlaklýktaydý
Kalbimi, ruhumu aydýnlatýyordu bakýþlarýn
Her gün evinizin önündeki yolda seni beklerdim
Kar kýþ, yaðmur çamur, soðuk iliklerime kadar iþlerdi
Ama ben yine de seni beklerdim
Bir bakýþ için saatlerce beklemek nedir, bilir misin sen?
Her gün sen görmesen de ben seni selamlardým
Her gün bir bahane arardým seninle konuþmak için
Ama bulamazdým
Ýsterdim ki beni gör ve bir selam ver diye
Belki bir gülüþ, bir bakýþ
Ýnan bunlar için neler vermezdim
Sense beni hiç görmedin
Oysa ben, gözlerine bakýnca içinde kaybolur giderdim
Ama sen beni görmez
Benim sana baktýðým gibi bakmazdýn
Yýllarca bugünü hayal ettim
Sana her gün bir þeyler söyledim, sen duymasan da
Bazý þeyler, söylenmek için dile gelse de söylenmez
Belki de baþkasýný seviyordun, ben ise çaresizdim
Sevgimi kalbime gömdüm
Seni yýllarca içimde sensiz yaþadým
Ben, insanlarda sevgisizliði yaþadým
Ýtilip kakýldým ama asla yýlmadým
Belki yaralarým iyileþti
Ama yüreðimde aþkýnýn açtýðý yara hala iyileþmedi…

Sosyal Medyada Paylaşın: