PAPATYALAR AÇARKEN
Papatyam!
Ben senden sevmeyi, sevilmeyi öðrendim
Þimdi içimde ki hasret ve yalnýzlýk
Bu katran geceler, beni lime lime etmekte, bitirmekte
Bir gün býrakýp gidersen beni
Bil ki; ben bin bir parça olacaðým
Benliðim yok olup gidecek, solacak
Beni býrakýp, bir yerlere gitme!
Beni o kahverengi gözlerine hasret býrakma!
Beni papatyalara düþman etme!
Ben papatyayý senle sevdim
Papatya kokulu sevdiðim, Papatyam!
Senden önce sadece papatyalarýn yapraklarýný
Fal bakmak için
Seviyor ya da sevmiyor diye, bir bir yolardým
Nedense bana hep sevmiyor çýkardý, kýzardým
Senin gönlüne hep bahar gelsin
O çok sevdiðin papatyalar bir de gönlünde açsýn
Hatýrlar mýsýn?
Bir gün okuldan arkadaþlarla pikniðe gitmiþtik
Þimdi oralar da bina dolmuþ
O zaman nasýl da çocuklar gibi þendik
Þakalaþmalar, koþuþturmacalar
Sonra da seninle kýrda bulduðumuz papatyalardan
Geleceðimize dair fal bakmýþtýk
Biliyor musun?
Senden sonra papatyalara kýzmýyor ve fal da bakmýyorum
Çünkü yapraklarýný, sen diye koparmaya kýyamýyorum
Burayý bilen arkadaþlarýmýn anlattýðýna göre
Buralarda baharla birlikte papatyalar açar
Ýçindeki gelinciklerle birlikte renk cümbüþü olurmuþ
Ben de baharý görürsem
Bu daðlarda açan papatyalarý sen diye seveceðim
Sen diye koklayacak
Hepsini içimde aþkýn gibi büyütüp soldurmayacaðým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.