ANKARA SOKAKLARINDA

Papatyam!
Ben seni çok sevdim, hem de çok
Sevdikçe de yandým kor olup küle döndüm
Sevdalar da bazen ayrýlýklar olur
Geride kalaný ya da gideni yakýp yýkar
Ben þu an yýkýldým, içim ise yangýn yeri
Söylesene, ben bir elimde kalem
Bir elimde dert ortaðým olan bu deftere
Yaþadýklarýmý ve seni, niye anlatýp yazýyorum?
Bugün yine içime bir karanlýk çöktü
Akþam yine sensiz sabahlayacaðým
Þafaðý görecek miyim, bilmiyorum
Þimdiden soðuk iliklerime kadar iþledi, yine üþüdüm
Sýrtýmý yalnýzlýðýma dayadým
Keþke þimdi yanýmda sen olsaydýn
Sen olsaydýn da sýrtýmý sana dayasaydým
Ne yorgunluðum kalýrdý ne de üþümüþlüðüm
Farzet ki yine sen karþýmdasýn
Ve elini tutmama ramak kalmýþ
Yüzümde çocuksu bir gülümseme ile sana sýrnaþýyorum
Ve sen de bana elini uzatýyorsun
Ama biliyorum ki ellerimiz kavuþmuyor
Gitmek, cesaret mi ister, yoksa çaresizlik midir gitmek?
Ben buralara çaresizlikten geldim ama þimdi korkuyorum
Korkum ölümden deðil sana kavuþamamaktan
Bazen sana kavuþamayacaðýmý düþünüyorum ve içime bir acý çöküyor
Araflarda, girdaplarda boðuluyorum
Soðuk soðuk terliyor, titriyorum
Ne olur, duy sesimi!
Sesim çýktýðýnca baðýrýyorum
Daðlara çarpan sesim tekrar bana geliyor
Ve bir tokat gibi yüzüme çarpýyor
Yine de þuursuzca haykýrýyorum sesim kesilene kadar
Ama senden yine bir cevap yok
Her uyku bir anlamda ölüm ise
Her uykudan uyanýþta bir doðuþ
Yeni güne merhaba demektir
Yine bir karamsar geceden sonra güneþ doðdu
Gün doðumuyla birlikte yeni güne ben de merhaba, dedim
Bir gün Ankara sokaklarýnda
Seninle uzun bir aradan sonra
Yan yana gezerken eline dokundum
Dokunduðumda bir soðukluk hissettim ve gözlerine bakarak
Ellerin ne kadar da soðuk, dedim
Sen de düþünmeden ve tereddüt etmeden
O öpülesi ellerini bana uzattýn
Önce utanýp elimi çeksem de sonra sýmsýkýya tuttum
Soðuk, dediðim ellerini tutmamla birlikte içim de ýsýnmýþtý
Hâlbuki ellerin soðuktu
Sen de baþýný öne eðdin
Sonra da sevgi ve tebessüm dolu bir bakýþ baktýn
Gözlerindeki ýþýltýyý, sýcaklýðý
Sevgi dolu o bakýþlarý hâlâ içimde hisseder, saklarým
Bir süre sessizce yürüdükten sonra tereddüt ederek
Özledin deðil mi, diye sordun
Özlemiþtim tabi, nasýl özlemem?
Aslýnda sana sarýlmamak için de kendimi zor tutuyordum
Ve dudaklarým da titriyordu, cesaretim de yoktu
Sonuçta; ne gibi, diye
Aptalca soruna soruyla karþýlýk verdim
Ama sen yine de sormaya devam ettin
Sen de bir sýkýntý var, anlat istersen, diye
Sustum, sonra da
Neden sordun, sýkýntýlý bir halim mi var, diye
Aptallýk yapmaya da devam ettim
Anlayacaðýn, seni seviyorum
Bile diyemediðim bir insanýn elini tutup
Sýcaklýðýný hissediyordum ama susuyordum
Belki de sana açýlmam ve aþkýmý ikrar etmem için
Bulunmaz bir fýrsat elime geçmiþti
Belki sen de bunu istiyordun ama ben yapamadým
Sen de daha fazla ýsrarcý olmadýn ve elimi býraktýn
Hadi bakalým, yolumuz daha uzun
Dedikten sonra da bana döndün
Ve titrek bir ses tonuyla
Dönelim mi, diye sordun
Bilmem, deyince o buðulu gözlerinle beni süzdün
Her zamanki gibi gözlerimi senden kaçýrdým
Çünkü gözlerinin içine bakamýyordum
Her baktýðýmda gözlerinde kendimi hapsolmuþ buluyor
Ve sana yakalanýyordum
Her seferinde de sanki suç iþlemiþ bir insan gibi de
Kendimi mahcup hissediyordum
Oysa bakarken gözlerinin içi gülüyordu
Belki de kalbimi kýrmamak için
Masumane bir þekilde yalan söylüyordun
Boynunu bükmüþtün, gözlerinden de yaþ süzüldü
Al yanaklarýna
Baþka, dedikten sonra da sustun
Ýçinde baþka birisi mi vardý?
O baþkasý ben miydim?
Ne olur yalvarýrým söyle, diye de soramadým
Korktum çünkü
Bunlarý okuyunca, gülerek
Sahi mi, dediðini görebiliyorum
Belki de bilmem, anlamadým, dersin
Dönelim, desen de seninle bir süre
El ele Ankara sokaklarýnda dolaþtýk
Belki de ben böyle istiyordum
Çünkü seninle çok mutluydum, hem de çok
Bir süre sonra bana dönerek
Yoruldum, dedin
Önümüzde, aðaçlarýn altýnda bir bank vardý
Ýstersen þuraya oturalým, hem de dinlenirsin, dedim
Olur, dedin
Oturduk, bir süre sessizlik oldu
Oturduðum yerden sana sokularak
Bir þey söyleyeyim mi, dedim
Sen bilirsin, dedin
Hani bir film sahnesindeki gibi
Adam sevdiðini görünce ellerini açýp sevdiðine koþar
Ve hasretle sarýlýr ya
Ben de seni görünce sana doðru koþmasam da
Sevinçten ellerimi yüzüme götürdüm
Yanlýþ anlama, utanmadým
Sadece uykuda olmadýðýmý
Hayal görmediðimi anlamak için gözlerimi ovuþturuyordum
Ama sen gerçektin ve karþýmda duruyordun
Sevinç içerisinde
Çok þükür, evet çok þükür, sonunda geldi, dedim
Kaþlarýný çatarak meraklý gözlerle baktýn
Anlamadým, dedin
Seni gördüðümde hissettiklerimi anlatmak istedim, dedim
Ya! Öyle mi, diye sordun
Evet, dedim
Sonra da seni ilk defa görüyor
Ve tetkik ediyormuþ gibi süzdüm
Yüzümde ise bir mutluluk gülüþü yayýlýyordu
Mutluluktan parlayan gözlerimi indirdim
Ama tekrar tekrar sana bakýyordum
Ne de olsa karþýmda beni benden alan kahverengi gözler
Göz kapaklarýna ayrý bir güzellik veren kirpikler
Kalýn kalem kaþlar, koyu kumral saçlar
Hep öpmek istediðim inci tanesi diþlerini kapatan
Ve aþk ateþiyle yanan biraz dolgun al dudaklar
Yanaklarýnda açan gamzeler
Geniþ alýnlý ve oval çeneni yüzündeki
Masumlukla birleþtiren bir ifade
Gözlerimin önünden hiç gitmemiþti
Ben seni yýllardýr tanýyordum, sen de beni
Ara sýra okuldaki gibi sana kaçamak bakýþlar atýyordum
Aslýnda seni böyle dikizlemekten dolayý
Kendimi hep suçlu hissediyordum
Ama ne yapayým?
Gözlerimi senden alamýyordum
Evet, baktýðýmý anlamandan
Ya da rahatsýz olmandan çekiniyordum
Ýnanýr mýsýn?
Gözlerinden ayak bileklerine kadar dikkat ediyordum
Yine baþka bir yerde buluþuyoruz, seninle
Yanýna geldiðimde sana sarýlmamak için
Kendimi zor tutuyordum
Sen de baþýný çevirerek etrafa bakýndýn, sonra da
Sessiz bir yerde oturalým, dedin
Þaþkýn bir þekilde sana bakýyordum
Niye þaþýrdýn, korkma sadece konuþacaðýz, dedin
Senden niye korkacaktým ki?
Bilakis varlýðýnda mutlu olmuþ ayaklarým yerden kesilmiþti
Ama bunu sen bilmiyordun
Ayrýca bana bunlarý söylemene de gerek yoktu
Sonra da devam ettin
Nereden bileceksin, daha yeni tanýþýyoruz
Belki de seni yerim, dedikten sonra tebessüm ettin
Gözlerinin içi parlýyor
Dudaklarýnýn arasýndan inci gibi diþlerin gözüküyordu
Sonra da ihtiyatlý olmak lazým, hem benim tecrübem yok, dedin ama anlamadým
Ortalýkta benim anlamadýðým garip bir hal vardý
Çünkü benden daha çok sen konuþuyordun
Belki de ben öyle istiyordum
Konuþtukça düþüncelerimizin
Ne kadar da benzediðini gördük
Seni konuþurken izlemek
Bana garip bir haz veriyordu
Kýsaca mutluydum
Ayrýca sen konuþtukça
Belli etmeden için için seviniyordum
Hâlbuki bunu dýþa vurmam lazýmdý
Fakat sever gibi olmak istemiyordum
Bir yandan da seni kaybetmeye
Senden uzaklaþmaya tahammül edemeyeceðimi biliyordum
Sözlerime güvenme, dedin
Þaþýrmýþtým
Niye? Yalan mý söylüyorsun, diye sordum
Yok, beni yanlýþ anlama, dedin þaþkýnlýðýmýn karþýsýnda
Kahverengi gözlerin ile dudaklarýnýn kenarýnda bir tebessüm
Ve yüzünde oluþan bir merakla bana bakýyordun
Tekrar yüzüne baktýðým zaman kalýn kaþlarýný çattýn
Yanlýþ anlama, þeklinde elinle iþaret ediyordun
Bu arada bir kaç yaðmur damlasý yüzüne düþtü
Elini götürüp sildin, sonra da hava bozdu
Baksana bulutlara sanki saðanak geliyor, dedin
Olsun, seninle ýslanmak bana güzel, dedim
Gülerek, hasta oluruz ama dedin
Hasta olmadýðýmý nereden biliyorsun?
Belki de hastayým, dediðimde
Ciddi misin, dedikten sonra elinle anlýma dokundun
Sonra da hâlbuki ateþin de yok, dedin
Evet, ateþim yoktu ama bir bilsen
Aþkýndan içim fokur fokur kaynýyor, yanýyordum
Hayatým boyunca hep seni aramýþ, seni beklemiþtim
Hâlbuki þimdi her þey deðiþmiþti
Ve sen, þimdi dokunabileceðim kadar yakýndýn
Hayatýmdaki gibi ruhumda da
Seni daha çok yaþadýðýmý hissediyordum
Çünkü her günüm, her saatim, her saniyem
Hatta uyuduðum zamanlar bile seninle dopdoluydu
Ankara’ya her geldiðimde
Süratli adýmlarla okulun yolunu tutuyordum
Bitkin bir halde olsam da
Yoluma devam ediyordum
Gözlerimde hep senin hayalin vardý
Sanki her yerde seni arýyordum
Fakat bunlarý sen bilmiyorsun
Bu arada dalmýþým
Kendi kendime bir þeyler mýrýldanýyorum
Ama sana dair hayaller kurduðumu
Güzel sözlerle hitap ettiðimi bilesin
Sen ise halime bakýp kahkahalar atýyorsun
Ne de olsa þimdi gönlün rahat
Gülüþünle kendime gelip yüzüne bakýyorum
Bir süre devam eden bakýþlardan sonra tekrar güldün
Bu gülüþle içimi tatlý bir hal aldý
Ben, sana dair içimdeki þüphelerden dolayý huzursuzum
Þüphe; beni sevmemen
Bu hususta haklý olmak istemiyorum
Sen de beni sev istiyorum
Elimde olmadan, evet, var, senin yüzünden hastayým
Sözleri dudaklarýmdan döküldü
Bir an duraksadýn
Sonra garip garip yüzüme baktýn
Sonra da ne demek istiyorsun, diye sordun
Yüzüne baktým, gözlerinde bir ýþýltý vardý
Benden bir cevap bekliyordun
Seni, dedim ve sustum
Þaþýrmýþtýn ama ne demek istediðimi de anlamýþtýn
Anlamaz gibi yaparak
Nasýl, beni, öyle mi, diye peþ peþe sordun
Sorarken de muzipçe gülüyordun
Artýk kaçýþ yolum kalmamýþtý
Zorda olsa dudaklarýmdan
Evet, seni seviyorum, sözleri döküldü
Gözlerinin içi parlýyordu, meraklý bir þekilde
Bu iþ nasýl olacak, diye sordun
Bu sorunun cevabý ben de yoktu
Çünkü sonunu hiç düþünmemiþtim
Sadece seni hesapsýz kitapsýz sevmiþtim
Ama seni þimdi daha iyi anlýyorum
Çünkü hepimizde bir gelecek kaygýsý
Çevre baskýsý, insanlar ne diyecek korkusu vardý
Bazý þeylerde, özellikle de aþk ve sevme konusunda
Kýz erkek fark etmez herkes bu sýkýntýlarý yaþýyordu
Gecekondu da imkânsýzlýklar içinde büyümek
Hayata tutunmak kolay deðildi
Ýþ güç sahibi olmak lazýmdý
Belki de gelecek için bunlarý þimdiden konuþmak erkendi
En azýndan benim için erkendi
Bu yüzden etrafýmdan daha çok kaçtým
Daha çok saklandým, belki senden de kaçtým
Birden hafif bir kahkaha attýn
Gayet serbest kendimden emin bir halde
Nasýlsýn, diye sordun
Sorunla, kendime geldim, sonra da
Ben ne saçmalýyorum, dedim
Bilmem, saçmalayan sensin
Diyerek bacaklarýný üst üste atmýþ
Kahkaha atarak gülmeye devam ediyordun
Bu arada mavi eteðin
Diz kapaklarýna kadar açýlmýþtý
Yüzüme baktýn ve ayaðýný indirdin
Elinle çekerek eteðini diz kapaklarýnýn üstüne getirmeye
Bacaklarýný kapatmaya çalýþýyordun
Belli ki utanmýþtýn
Ama ben sana belli etmesem de
Bu durumdan cinsellik dolu bir haz almýþtým
Konuþmaya devam ettik
Bacaklarýn vücut diliyle konuþmana baðlý olarak
Ýstem dýþý arada bir açýlýyordu
Rahatsýz olmaman için gözlerimi
Gözlerinden ayýrmýyordum
Sen ise gözlerini kaçýran
Bazen yere diken bir utangaçlýk ifadesinde olsan da
Gözlerinle gizlice beni süzdüðünü hissediyor
Ben de arsýzlýk yapmýþ gibi utanýyordum
Baþýný birden bire bana çevirerek
Neden bu kadar dikkatli bakýyorsun, diye sordun
Suç iþlemiþ gibi utandým
Ve baþýmý öne eðdim ve sustum
Beni böyle suspus görünce bir kahkaha daha attýn
Ben ise þaþýrtmýþtým
Ne oldu, utandýn mý, diye sordun
Yok, dedim kekeleyerek
Derin bir oh çektin ve sonra bana dönerek
Hadi gidelim o zaman, dedin ve ayaða kalktýn
Elini ise bana uzatmýþtýn
Çekinerek uzattým elimi sana
Sen ise gayet rahat bir þekilde
Sanki yýllardýr ellerimim tutuyor gibiydin
Kalktým ve Ankara sokaklarýnda el ele yürümeye baþladýk
Hayal de olsa…


Sosyal Medyada Paylaşın: