GİDİYORUM, KIYAMETİN İÇİMDE
Papatyam!
Gidiyorum, gideceðim kýyametin içimde
Paslý kilit vurup dilime içim pare pare gideceðim
Belirsiz bir mevsimden bilmediðim bir gün de
Belki gün doðarken, belki gün doðmadan
Belki batarken, belki gece yarýsý
Belki de gün ortasý, kurþun dökülmüþ gibi
Bir aðýrlýkla kapanacak gözlerim
Bir daha hiç aralanmamak üzere gün yüzüne
Bedenim karýþýrken topraða
Belki kan yaðacak, belki yaðmur
Kim bilir belki de güneþ doðacak üzerime
Gideceðim yer belli babamýn üzeri
O melekler arasýnda yatýyor çünkü
Dört bir tarafý da çocuk mezarý
Bazen düþünüyorum böyle ölümümü
Aslýnda ilk kez ölmeyeceðim
Ama ilk defa gömüleceðim
Ve o gün cami avlusunda
Hep bir aðýzdan, ’’helal olsun!’’ diye sesler yükseltin
Sizlere de ’’helal olsun!’’ demeyi çok isterdim
Yatarým yerde helal olsun vaktimden önce
Beni dünyadan uðurlamak için yürütülen çabalar
Kýran kýrana deðil ama kýrýla kýrýla yaþadým bunca zaman
Ýþte þimdi gidiyorum Papatyam!
Helal olsun içine bir beni sýðdýramayan dünyaya
Gideceðim, gideceðim kýymetim içimde
Paslý kilit vurup dilime
Ýçim paramparça gideceðim belirsiz bir mevsimde
Bilmediðim bir gün de
Gidiyorum seni görmesem de sesini duymasam da
Duygularým yaklaþtýrýyor seni bana
Dokunamýyor olsam da tenine
Fotoðrafýna el sürüyorum özlemle
Ne yapayým imkânsýzým
Ben de hayalinle yaþýyorum uzaklarda
Yüzündeki bahar gülüþlerin güneþim
Karanlýklardan doðan mehtabým
Sevdamýn niþanesi Zühre Yýldýzým
Efkârýma sevdayý doldurur
Gecelerdeki yalnýzlýðý unutursun
Dolunay gibi ýþýl ýþýl gökyüzünde
Dolar mutluluðu açtýran rüyalardan
Pembeli düþlerimden düþün
Sevda kokulu mektuplarý eksik etme
Mavi güllerin açsýn gönül çölümde
Dünyayý koysalar avucuma deðiþmem
Senin hasret kokan yalnýzlýðýmý
Çünkü ben seni, dünya bir yana sen bir yana sevdim
Aþk kokulu Papatyam!
Ve ben þimdi gidiyorum, kýyametim içimde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.