Çiftçi ( 7 )

-7-
o hani “böyüyünce ö(ð)retmen olcaklar” varýdýn ya
yani biz!
baþga mesnek bilmeyenner
yani hepiciðimiz
vazgeþdik
hepimiz o ðün caydýk
mesela ben
hemi de
herkeþden önþe
ö(ð)retmennik-mö(ð)retmennik
sildik
silinid gönül tefterimizden
bi ömür boyu
öðret-döð elin çoluk-çocuðunu
okula ðelmeyenneri ðetir
metdiþe cuvap etiþdir
bütün gün ayakta
döð-söð baðýra çaðýra
ý ýhh bana ðöde de(ðil) valla
.
belki de o yüzden;
bizim tertiplerden
ö(ð)retmen-möðretmen
çýkmadý valla
yeminnen!
hani len?
hemi de üþ-buçuk ayda
mayýþa yapýþmak varýken,
nehyettik onun yüzünden
ekme(ði)mizden de olduk eyi mi
neyimiþ ö(ð)retmen
þeyini þey ettimin þeyi
.
mesela dedim ya
ö(ð)retmencezimizin elleri acýdý
ö(ð)retmence(ði)zimize acýdýk!
hakget valla billa
öyle böyle deði(l) beð acýdýk zavallýya!
höyle i(ç)þlerimiz yandý, parçalandý
hay bu ö(ð)retmeniði ýrcat edenin yahu
adamcaaz zabbahdýr dayað atýyoru
sýrasýný savana ne mutlu
zýpýdýlan tahtada bekleyoru
iþin can alýcý nokdasý sýradakýnnara zoru..
zobadahý çýtýraklý çalýnýn sesi duyuluyoru
emme dinneyen kim boba
topun aðzýna ðelen
elini gaçýrýyoru cepdelden
ö(ð)retmen güplere biniyoru
adam haklý
len cepdelden el gaçýrýlý(r) mý
bi döðceðine iki döðüyoru
yetmez bi de ö(ð)retmen zýt gediyoru
ifrit oluyoru
sýrasýný savan ýratlayvýyoru
biz titireþiyoz, hep barabar
tir tir, zangýr zangýr
ayazda ðalmýþ itten beter
ömrümüz heder
.
gene de her e(h)timale karþý
bi kaþ sefer “sýra dayaðýndan” geþdik tabi..
yetmedi yaþýndan
taha uzunundan
taha zertinden
taha da galýnýndan dayak getirtdi
hýrsýný alamadý, adama yetmedi
.
hemi söðüt, hemi de gavak, hemi akasya
yetmedi bahçadaký “gara erik” dalýný da
erik dalý bek eyi
tel tel darak yemiþ hasýr otu ðibi
ütülmüþ pinar deyneði öylemi,
haa? pinar zati Allahýn emri
baþga çýbýk galmadý demek ki
bilse ki falancanýn evinde
pinar dalýndan ütülmüþ
geri ya(hut)da eþþek daya(ðý)
zopa var
haralda onu da getirtdirirdi
ne haralý valla billa
bi de adý belli-besbelli
her dayak getirenden baþladý çýbartmaya
hemi de gýçýna ðýçýna
ardýndan mahanaya filen gerek duymadan
önce eller
ardýndan herkeþde yeni yeni keþifler
“bu sinir; bunu, böðün öldürmesse eyi”
deðilise fücceten gatil olcaz
bu meetdiþ yüzünden
hiþ yokdan; o biþiy deði(l)
köy gene ö(ð)retmensiz galcak
dö(v)let bize hesap sorcak
uykumuz ðaþcak
köylü ðaraðola ðedecek
dama düþecek
deðer mi
hu müetdiþ gedene ðadak bari
yaþasýn Alla(hý)m
hiþ mi sevab gazanmadýk,
gurban yüzülürken ayaðýný dutmadýk
þükür garýnca çýynamadýk..
.
hinciye ðadarký sevaplardan cayalým
yeter ki sulf olalým
eyi de bu metdiþ belasýný baþýmýza veren de
bizzat Rabbil Alemin deðil mi
kimbili(r) ne günah iþledik de öyle
baþa bela ðelmez Hak yazmayýnþa
Hak bela yazar mý kul azmayýnþa
bu iþde bi bir yeniði var bana ðöre
emme neyise
ya da bana ne?
.

Sosyal Medyada Paylaşın: