Renkler türkü söylemeye baþlayýnca suda, Derlenir cümle güzellik kuytuda. Görenler, derler rengin renge cilvesi olmalý bu. Bir masal güzeli, Saçlarý ýslak peridir ebru... Titrerken bedeni, Bir asudelik yayýlýr etrafa. Açýlýr envai çiçek tatlý bir masalda, Anlatýlýr suda gülen ebruyla...
Renk rengi kýskandýrýr, Baþý döner suyun. Su üryan, renk giyinik, cývýl cývýl oyun... Yedi rengin cümbüþü, müjdesidir onun. Tarifi zor sözle, Görülmesi gerek ebrunun.
Ýþlenir özenle incelik, güzellik; Adýna ebru denir. Cilve, iþve söz yerine renkle söylenir. Su tutuþur, renkler kaynar, haz ateþlenir. Bir peri surettir o, Hayallerden suya gelir... Ankara,08.10.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.