Göç
Güneþin çalýnýr, Ayýn çalýnýr
Senin de umudun kýrýlýr bir gün!
Uykun kör býçakla bine bölünür
Sana da zemheri sarýlýr bir gün!
Senin de ruhuna bir bulut çöker
Ciðerini söker, boynunu büker
Kirpiðinden inci inci yaþ döker...
Hevesin kuþ gibi vurulur bir gün!
Sürgünden yurduna döner bir acý
Göðsüne taþýnýr, olmaz ilacý
Senin de yüzünde bir daraðacý
Þafak vakti Leylim, kurulur bir gün!
Senin de çarmýha gerilir düþün
Senin de canýndan bezer gülüþün
Bir dal kývýlcýmda tutuþur döþün
Senin de yüreðin kor olur bir gün!
Hüznünü dökersin kýrgýn bir güle
Solgun papatyaya, küs karanfile...
Seni duymayacak bir kaktüs bile
Yürüdüðün her yol yarýlýr bir gün!
Ruhun çiçeklenmez hiç bir baharda
Sararýr ellerin her sonbaharda
Adaklar adarsýn uçsuz bir yâr’da
Duan kursaðýnda yorulur bir gün
Ayrýlýðý kucaklarsýn bir gar’da
Daðýlýrsýn yaprak yaprak rüzgârda
Sen de kalacaksýn sevince, darda
Yoluna hasretler serilir bir gün!
Ýçindeki çocuk saklanýr yine
Ve darýlýr aklýn, aklýndakine
Düþman olacaksýn sen de kendine
Senin de Gökyüzün sýr olur bir gün!
Kimsenin ettiði kalmaz yanýna
Herkes bir gün döner öz Vatanýna
Yalnýzlýk tak ettiðinde canýna
Bütün karanlýklar dirilir bir gün
Sana da zemheri sarýlýr bir gün
Senin de defterin dürülür bir gün!
S.U.
Serkan Uçar
04.08.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.