Ey ölümsüz insan! kimsenin yitip-bitip gittiði yok bu dünyadan, giden yalnýzca beden!
Ama sen sadece bir bedensen konulan topraða, çürüyerek yok olmaya deðen; Kurt, parazit ve böceklere afiyet ola!
Fikirse, bir yaratýcý sanatçýysa ama; Bir sondan bir yeniye, bir doðrudan yeni bir ileriye doðru koþan bu güzel insan, Genco Erkal’sa... Bizi terkeden sadece beden!
Nasýl özdeþip Nazým’la bu dev, bu devi yaþamý boyunca yalnýz býrakmadýysa, bizlerin görevi;
“O çoban olabilir ama,(*) ben koyunluðu kabul etmiyorum asla!”
Ýlkesini anlamaya çalýþarak, onu yalnýz býrakmamak!
(*) Cumhurbaþkaný Sayýn Recep Tayip Erdoðan’ýn 14 Kasým 2016’da söylediði “Çobanlýk felsefesini anlamayan, insan yönetemez. Ben de bir çobaným!” sözüne yanýt olarak verdiði; „Kendisi çobanlýðý gururla kabul edip savunduðuna göre burada hakaret söz konusu olamaz. O çobanlýðý tercih edebilir ama ben sürüden biri olmayý kabul etmiyorum. Çaðdaþ bir toplum özgür bireylerden oluþur, halk koyun sürüsü olamaz!“ Yazýlý Duruþma Savunmasý‘ndan aynen alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.