Bir garda bekliyorum umutla, Trenler bir bir gelip geçiyor. Eller gözler buluþuyor mutluklukla, Ben yine yalnýz kalabalýklarda.
Pencereden süzülen ýþýk, bir hayalin parçasý, Dokunmak istesem, eriyor buz gibi avuçlarýmda. Kalabalýklar içindeyim, ama yalnýzým sensiz, Gözlerim seni arýyor, kaybolmuþum duraklarda,
Bulutlar hýzla geçiyor hayatýn akýþý gibi. Bir sigara yakarým, dumaný sen gibi Hatýralar sarmalýyor beni, Kelimeler boðazýmda düðümlenir, Bende büyük hayal kýrýklýðý ve sensiz gelen yalnýzlýk treni
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay Güvener Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.