Papatyam! Soðuk bir kýþ gününün tam ortasýndayým Aylardan yine þubat Yine yalnýzým ve yine sensiz bir gün Aldýðým her nefeste ise sen Sensiz seni yaþýyorum her þubat yokluðunda Dýþarýda lapa lapa bir kar yaðýyor Rüzgârla savrulan her kar tanesi Açtýðým pencereden yüzüme vuruyor sensizliðimi Dýþarýda bir tipi, içim ise boran Gözlerimden akan her sensizlik damlasý yüzümde donuyor Haberin yok, ne haldeyim ben? Hatýrlar mýsýn böyle bir gün Bir daha dönmemecesine çýkýp gitmiþtin hayatýmdan Arkandan baktým, gitme diyemedim Þimdi bir meçhuldesin, belki de ben Dýþarýda kar var, ayaz var Sokaðýmýn köþesinde bekliyorum ve yalnýzým Senden baþka gidecek yerim de yok Aylardan þubat ve yine kar yaðýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Atlıhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.