KURUMUŞ ÇÖL GİBİYİM

Papatyam!
Çölde çiçek açar mý?
Bilirim ki açmaz
Artýk benim yüreðim de çöl gibi sensiz
Ve ben burada güneþten deðil
Sensizlikten soldum, kurudum
Biliyor musun Papatyam?
Çok hayalim vardý
Arkadaþlar bana hayalperest derlerdi
Ama hiçbir hayalim gerçek olmadý
Kader mi, bilmem ama artýk dünyadan
Hayattan umudumu kestim
Ýçimde umudun kýrýntýsý bile kalmadý
Unutma, bir insan sadece vurularak öldürülmez
Hayalleri, geleceði elinden alýnarak da öldürülür
Týpký bana yaptýklarý gibi
Artýk insanlarýn yüzüne bakamaz oldum
Kimse yaptýðýnýn bedelini ödemezken
Ben yapmadýðým þeylerin bedelini ödüyorum
Çünkü acizim ve elimden bir þey gelmiyor
Sen gittikten sonra ise tüm hayallerim baþýma yýkýldý
Önceleri bedenime ve ruhuma çok zarar verdim
Artýk daðýlan ruhumu bir daha toparlamam da mümkün deðil
Çünkü içimdeki çölde biriktirdiðim, çok travma, acý var
Bilmiyorum, belki de sensizlikten delirdim…


Sosyal Medyada Paylaşın: