Küçük acı

Sesler kesilir kuytularýnda ýzdýrabýn
Bakma havaya gece tutulabilir
Býrakýp gider bir yara
Izdýrap durabilir, aldýðýnda kendini gardýna
Dinleme kimseyi herkes yalancý
Bu þehirde herkes kendine yabancý
Kaç kaç kurtul içindeki senden
Sizdekiler Seni giyotinle biçemeden
Dinleme beni ben senim
Sen içimdeki susmayan sesim
Kýrýklarýma yarabandý ister misin
Bantsýzým yaralarým
tek biriktirebildiklerim
Yalýn ayak yürürken tutunca ellerimden
Ellerine ölene kadar sadýktým bilemedin sen
Bölük pörçük izbe sokaklar is kokuyor
Yaktýðýn geçmiþin benim geleceðimdi
Biliyorum o sadece o böyle bedbah kokuyor

Güneþ doðuyor yine bakýyorum sensiz
Sen karanlýk gibi kara katil, bensiz
Umudumuz ayrýldý hayat böyle saçmaydý
Tutulmayan eller küle dönerdi, yakmasaydý
Kolum uyuþmuþ ensem yaz yangýný
Gittiðin yol kavrulmuþ
gözlerim yaralý
Aðlýyorum tek bir þeye
sorsana ne diye
Düþe kalka gidiyor insan
kalbinde olsada hüsran
Bir gün daha yaþamak için
Gebererek çalýþýyor insan
Emek emekçinin sýrtýnda kambur
Yaptýðým iþi yapmazssýn diyen
Arada iyisini bul
Gülüyor insan kendi kendine
Dayanmak zor olsa bile her þeye
Yaþama iç güdüsü yaþatýyor sana raðmen
Sevileni sevdiði öldürmesine raðmen

5.5.2020


Sosyal Medyada Paylaşın: